بسم الله الرحمن الرحيم‏

    «نحن نقص عليك أحسن القصص»

                                                                                  سورة يوسف 12:3

    واته: ئيٌمه جوانترين و نايابترين چيروٌكت بوٌ ده‏گيٌرٍينه‏وه‏

     پيٌشه‏كى‏

    سپاس بوٌ يه‏زدان و درودى خودا له‏سه‏ر به‏نده هه‏لٌبژيٌردراوه‏كانى موحه‏ممه‏د و نه‏وه رابه‏ره مه‏عسوومه‏كانى بيٌت.

    هه‏رچى سيفاتى چاكه كارى و ره‏وشت به‏رزى هه‏يه هه‏مووى له ژيانى مه‏عسوومه‏كان كوٌ ده‏بيٌته‏وه، چونكه ئه‏وانن ريٌنمايكه‏رى مروٌثايه‏تى و چاكه‏خوازى، خوداى گه‏وره پالاٌوتونى و هه‏لٌيبژاردون بوٌ ئه‏وه‏ى ببنه سه‏ركرده‏و نمونه‏يه‏كى باش و شياو هه‏تا خه‏لٌكى چاويان لىٌ‏بكه‏ن و ژيان به‏سه‏رهاته‏كانيان پرٍن له چيروٌكى پرٍ مانا كه گرنگى ئه‏رزش و په‏ندى به‏رز له ژيانى نه‏ته‏وه‏كان ده‏گه‏يه‏نيٌت.

    له‏به‏ر ئه‏وه‏ى به‏سه‏رهاته پرٍشنگداره‏كانيان لاپه‏رٍه‏يه‏كى زوٌرى داپوٌشيوه به‏وه‏ى له‏سه‏ريان نووسراوه. بوٌيه دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام ده‏ستى كرد به ده‏ركردنى كوٌمه‏لٌه زنجيره‏يه‏ك كه دارٍيٌژرابىٌ به شيٌوازيٌك 

 له‏گه‏لٌ ئاستى روٌشنبيرى تازه پىٌ‏گه‏يشتوان گونجاو بيٌت و به ئاسانى لىٌ‏ى تىٌ بگات.

    به هه‏لٌبژاردنى هه‏ندىٌ بوٌنه‏ى ديارو روون له به‏سه‏رهاتى ژيانيان و خستنه روويان به شيٌوه‏يه‏كى چيروٌكى جوان بوٌ ئه‏وه‏ى سوودى زانستى ببه‏خشىٌ و هانده‏ريٌك بيٌت بوٌ روٌلٌه به‏رٍيٌزه‏كانمان هه‏تا زانياريان و به‏خشينى گيانى (روحى) كه‏له‏پوورى ئيسلامى نه‏مريان زياتر بيٌت.

    له خوداى به توانا ده‏پارٍيٌينه‏وه له راژه‏ى شويٌنه‏وارى به‏سه‏رهاتى پاكه‏كان سه‏ركه‏وتوومان بكات.

    سه‏ركه‏وتن هه‏ر له خوداوه‏يه‏

    دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام‏

    شه‏والى پيروٌز/ 1418كوٌچى‏

    تيشكى زانستيٌكى به‏هره‏دار

    هه‏رچى هونه‏رو تواناى ئه‏ندازيارى بيناسازى هه‏بووه له‏و سه‏رده‏مه‏دا بوٌ دروست كردنى كوٌشكى خه‏لٌيفه موعته‏مه‏دى عه‏باسى به‏كار هاتبوو، ته‏نانه‏ت ديواره‏كانى ده‏ره‏وه‏شى به فسيقساو مه‏رٍمه‏رٍى ره‏نگاو ره‏نگ داپوٌشرا بوو، به جوٌريٌك له جوانيدا ويٌنه‏ى نه‏بوو. دالاٌن و ژووره‏كانى ناوه‏وه‏ى هه‏موو به جوانكارى و په‏يكه‏رى له زيٌرٍ دارٍيٌژراو رازا بووه‏وه.

    به نايابترين كورسى و كه‏لوپه‏لى دانيشتن ئاماده كرا بوو. له هه‏موو لايه‏كه‏وه له جياتى خزمه‏تكارو به‏رده‏ستان كه‏نيزه‏ك راوه‏ستا بوون و خزمه‏تيان ده‏كرد، به‏تايبه‏ت له‏و لايه‏ى كه باره‏گاى خه‏لٌيفه موعته‏مه‏دى لىٌ‏يه. له ناكاو يه‏كيٌك له كار به‏ده‏ستانى خه‏لٌيفه هاته ژووره‏وه‏و به گوىٌ‏يدا چرپاند. خه‏لٌيفه هه‏موو گيانى له‏رزى و نه‏يده‏زانى چوٌن ريٌگا چاره‏يه‏ك بوٌ ئه‏و كيٌشه‏يه بدوٌزيٌته‏وه، كه هيچ چاره‏ى نه‏ما له نيٌو كوٌشك و كه‏نيزو پاسه‏وانانى تايبه‏تى دا به په‏شوٌكاوى‏يه‏وه ده‏رپه‏رٍى و ريٌگاى گرته به‏ر به‏ره‏و ئه‏و شويٌنه‏ى كه ئيمام حه‏سه‏ن كورٍى عه‏لى عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) لىٌ‏يه بوٌ ئه‏وه‏ى داواى يارمه‏تى لىٌ‏بكاو ئه‏و كيٌشه‏يه‏ى بوٌ چاره‏سه‏ر بكات. خه‏لٌك هه‏مووى چاويان برٍيبووه خه‏لٌيفه كه به خيٌرايى ريٌگاى ده‏برٍى، به‏ناو ئه‏و هه‏موو هه‏ژارو برسى و زوٌر لىٌ‏كراوانه‏دا تيٌده‏په‏رٍى...

    ئه‏و ره‏ش و رووتانه كوشته‏ى ده‏ستى توٌن ئه‏ى خه‏لٌيفه! ته‏ماشايان بكه، چاوت نايان‏بينى جل و به‏رگه درٍاوه‏كانيان هه‏ر ئه‏وه‏تا له‏شيانى داپوٌشيوه.

    چيتان لىٌ قه‏ماوه، ئه‏ى عه‏باسييه‏كان! له جياتى زام‏و برينى ئه‏و برسى و هه‏ژارانه ساريٌژ بكه‏ن به پاره‏و پووله‏كانيان كوٌشك و ته‏لار دروست ئه‏كه‏ن‏و زيٌرٍو زيوو جوٌره‏ها مجه‏وهه‏رات كوٌ ده‏كه‏نه‏وه‏و داى ده‏كه‏ن‏و به هه‏لٌپه‏رٍكىٌ و

 گوٌرانى‏و خواردنه‏وه‏و چه‏ندين كارى نارٍه‏واى تر ئاهه‏نگه‏كانتان ساز ده‏كه‏ن و خه‏لٌكيش له برسان ده‏مرن و زستانان‏له‏سه‏رمان ده‏له‏رزن و ره‏ق هه‏لٌديٌن و هاوينانيش له‏به‏ر قرچه‏ى گه‏رمادا هه‏موو له‏شيان ده‏سووتىٌ، ئيٌوه‏ش هه‏ر خه‏ريكى به‏زمى خوٌتانن.

    ده‏رچوونى خه‏لٌيفه موعته‏مه‏د به‏و شيٌوه ترسناكيه، حالٌه‏تيٌكى تايبه‏تى خولٌقاند له‏ناو خه‏لٌكيداو له‏و باره‏يه‏وه پرسياريان ده‏كرد تا بزانن چى روويداوه؟!

    پياويٌك، له براده‏ره‏كانى چووه پيٌشه‏وه‏و گوتى: خه‏لٌيفه موعته‏مه‏د روٌيشت بوٌ ئه‏و به‏نديخانه‏يه‏ى كه ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) تيايدا به‏ند كراوه.

    يه‏كيٌكى تر هاوارى كرد و گوتى: خه‏لٌيفه چى ده‏وىٌ له ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ)، دلٌى داناكه‏وىٌ، به‏ندى كردووه‏و نايه‏لٌىٌ مالٌ و مندالٌه‏كه‏ى و په‏يرٍه‏وانى هاتووچوٌى بكه‏ن؟ زياتر چى ليٌى ده‏وىٌ، دواى ئه‏وه‏ى به توندترين شيٌوه له‏گه‏لٌى جولاٌوه‏ته‏وه‏و ده‏رگاى ژيانى لىٌ‏ته‏نگ كردووه‏و ژيانيٌكى بىٌ‏ده‏رامه‏تى نه‏مر نه‏ژى ده‏باته سه‏ر.

    يه‏كيٌكى تر گوتى: له‏وانه‏يه بيه‏وىٌ بيكوژىٌ. يه‏كيٌكى تر گوتى: من ئه‏وه به دوور نازانم، چونكه له ناو خه‏لٌكدا هه‏والٌيٌك بلاٌوبوٌته‏وه، ده‏لٌىٌ له پشتى ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ئيماميٌك ده‏رده‏چىٌ كه زه‏وى پرٍ ده‏كات له دادو عه‏دالٌه‏ت، دواى ئه‏وه‏ى به زولٌم و سته‏مكارى پرٍ بوويته‏وه.

    پياوه‏كه هه‏ناسه‏يه‏كى ساردى هه‏لٌكيٌشاو گوتى: ئايا له‏و زولٌم و سته‏مكارى‏يه‏ش زياتر هه‏يه كه ئيٌمه تيٌيايدا ده‏ژين!

    *  *  *

    به هه‏ر حالٌ خه‏لٌيفه موعته‏مه‏د گه‏يشته ئه‏و به‏نديخانه‏ى كه ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) تيٌيايدا به‏ندكرابوو و به‏رامبه‏ر ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) راوه‏ستاو به هه‏ناسه برٍكيٌوه گوتى: ئايا زولٌم و سته‏م له‏وه زياتر كه ئيٌمه تيٌيداين...؟

    ئه‏ى كورٍى په‏يامبه‏رى خودا بگه‏ره هاناى ميلله‏ته‏كه‏ى باپيره‏ت...! كاتى ئه‏م رسته‏يه‏ى به‏سه‏ر زار داهات كه به‏رامبه‏ر به ئيمام حه‏سه‏نى عه‏سكه‏رى راوه‏ستا بوو، گوتى:  ماوه‏يه‏كه شاره‏كه‏مان به هوٌى بىٌ‏بارانيه‏وه له‏به‏ر بىٌ ئاوى‏يه‏كى زوٌر ده‏نالٌيٌنىٌ، بوٌيه فه‏رمانم به خه‏لٌكيدا نويٌژه بارانه بكه‏ن و له خودا بپارٍيٌنه‏وه به‏لٌكو باران بباريٌت. بوٌ ماوه‏ى سىٌ روٌژان نويٌژمان كردو پارٍاينه‏وه، به‏لاٌم يه‏ك دلٌوٌپه باران نه‏بارى... له ناكاويٌك، كوٌمه‏لٌيٌك له گاوران (فه‏له، ديان) كه قه‏شه‏يه‏كيان له نيٌو دابوو هاتن و له ناوه‏ندى خه‏لٌكيدا راوه‏ستان. قه‏شه‏كه ده‏ستى به‏رز كرده‏وه بوٌ ئاسمان، وه‏كو ئه‏وه‏ى له خودا بپارٍيٌته‏وه بوٌ باران بارين، هيٌنده‏ى پىٌ‏نه‏چوو هه‏ور به‏رى ئاسمانى گرت و دايكرده باران بارين.

    بوٌيه هه‏نديٌك له موسلٌمانان له دينه‏كه‏ى خوٌيان به گومان كه‏وتن و هه‏نديٌكيشيان له دين هه‏لٌگه‏رٍانه‏وه...

    ئيٌستاش سه‏رم لىٌ‏شيٌواوه، نازانم چى بكه‏م و چوٌنى چاره‏سه‏ر بكه‏م؟ ليٌره‏دا ئيمام حه‏سه‏نى عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) به خه‏لٌيفه‏ى گوت: پيٌيان بلٌىٌ با سبه‏ى (به‏يانى) ده‏ربچن. پشت به خودا ئه‏من ئه‏و گومانه له‏ناو ده‏به‏م.

    خه‏لٌيفه موعته‏مه‏د زوٌر دلٌشاد بوو و فه‏رمانى دا ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ئازاد بكه‏ن، ئيماميش داواى ليٌكرد كه هه‏موو ياوه‏ره‏كانيشى ئازاد بكريٌن. خه‏لٌيفه‏ش داواكه‏ى په‏سند كرد، فه‏رمانى ئازادكردنى ئه‏وانيشى ده‏ركرد.

    *  *  *

 روٌژيٌك پاشتر جه‏ماوه‏ريٌكى زوٌر له كوٌمه‏لاٌنى خه‏لٌك ده‏وريان دابوو له قه‏شه‏ى ديانان و به‏سه‏ر سورٍمانه‏وه ته‏ماشايان ده‏كرد كه‏وا قه‏شه‏كه ده‏ستى به‏رز ده‏كاته‏وه بوٌ ئاسمان و هه‏ور كوٌ ده‏بيٌته‏وه... له‏ناكاو ده‏نگى ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) به‏رز بووه‏وه‏و فه‏رمانيدا ده‏ست به‏سه‏ر ده‏ستى قه‏شه‏كه دابگرن، پيٌش ئه‏وه‏ى دا بكاته باران...

    خه‏لٌك به‏و په‏رٍى سه‏رسورٍمانه‏وه له‏باره‏ى ئه‏م رووداوه له يه‏كتريان ده‏پرسى... هه‏ر له‏و كاته‏دا يه‏كيٌك هاوارى كردو گوتى: ته‏ماشا كه‏ن... ئه‏وه‏تا ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) شتيٌكى به ده‏سته‏وه گرتووه كه تازه له ده‏ست قه‏شه‏كه‏دا بوو. ليٌره‏دا موعته‏مه‏د له ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) چووه پيٌشه‏وه‏و پرسيارى لىٌ‏كردو گوتى: يا ئيمام ئه‏وه چى‏يه؟

    ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ده‏نگى به‏رز كرده‏وه، هه‏تا هه‏موو خه‏لٌك گويٌيان لىٌ بىٌ و فه‏رمووى: ئه‏وه پارچه ئيٌسقانيٌكى په‏يامبه‏ريٌكى خودايه‏و له كاتى پشكنينى چه‏ند گوٌرٍستانيٌك كه‏وتوٌته به‏رده‏ستى ئه‏و قه‏شه‏يه. خه‏لٌك هه‏موويان چاويان برٍيبووه ئيمام حه‏سه‏ن عه‏سكه‏رى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) گويٌيان بوٌ راگرتبوو، له كاتيٌك له‏سه‏ر قسه‏كانى به‏رده‏وام بوو، گوتى: هه‏ر كاتيٌك ئيٌسقانى هه‏ر پيٌغه‏مبه‏ريٌك له ژيٌر هه‏ر ئاسمانيٌك به ديار بكه‏وىٌ، يه‏كسه‏ر هه‏ور كوٌده‏بيٌته‏وه‏و داده‏كاته بارين...

    ئينجا خه‏لٌك ده‏نگيان به‏رز كرده‏وه‏و دروديان نارد بوٌ پيٌغه‏مبه‏رو نه‏وه‏ى پيٌغه‏مبه‏رو ده‏يان‏گوت: گومان نه‏ما... گومان نه‏ما... جادوكه‏ران جيٌگايان نابيٌته‏وه له به‏رامبه‏ر زانستى نه‏وه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر موحه‏ممه‏د (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ).