صفحة الآتية

    فه‏رمانيٌك له خوداوه‏

الصفحة الماضية

 

    بسم الله الرحمن الرحيم‏

 

    «نحن نقص عليك أحسن القصص»

                                                                                  سورة يوسف 12:3

    واته: ئيٌمه جوانترين و نايابترين چيروٌكت بوٌ ده‏گيٌرٍينه‏وه‏

  

    پيٌشه‏كى‏

 

    سپاس بوٌ يه‏زدان و درودى خودا له‏سه‏ر به‏نده هه‏لٌبژيٌردراوه‏كانى موحه‏ممه‏د و نه‏وه رابه‏ره مه‏عسوومه‏كانى بيٌت.

    هه‏رچى سيفاتى چاكه كارى و ره‏وشت به‏رزى هه‏يه هه‏مووى له ژيانى مه‏عسوومه‏كان كوٌ ده‏بيٌته‏وه، چونكه ئه‏وانن ريٌنمايكه‏رى مروٌثايه‏تى و چاكه‏خوازى، خوداى گه‏وره پالاٌوتونى و هه‏لٌيبژاردون بوٌ ئه‏وه‏ى ببنه سه‏ركرده‏و نمونه‏يه‏كى باش و شياو هه‏تا خه‏لٌكى چاويان لىٌ‏بكه‏ن و ژيان به‏سه‏رهاته‏كانيان پرٍن له چيروٌكى پرٍ مانا كه گرنگى ئه‏رزش و په‏ندى به‏رز له ژيانى نه‏ته‏وه‏كان ده‏گه‏يه‏نيٌت.

    له‏به‏ر ئه‏وه‏ى به‏سه‏رهاته پرٍشنگداره‏كانيان لاپه‏رٍه‏يه‏كى زوٌرى داپوٌشيوه به‏وه‏ى له‏سه‏ريان نووسراوه. بوٌيه دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام ده‏ستى كرد به ده‏ركردنى كوٌمه‏لٌه زنجيره‏يه‏ك كه دارٍيٌژرابىٌ به شيٌوازيٌك 

 له‏گه‏لٌ ئاستى روٌشنبيرى تازه پىٌ‏گه‏يشتوان گونجاو بيٌت و به ئاسانى لىٌ‏ى تىٌ بگات.

    به هه‏لٌبژاردنى هه‏ندىٌ بوٌنه‏ى ديارو روون له به‏سه‏رهاتى ژيانيان و خستنه روويان به شيٌوه‏يه‏كى چيروٌكى جوان بوٌ ئه‏وه‏ى سوودى زانستى ببه‏خشىٌ و هانده‏ريٌك بيٌت بوٌ روٌلٌه به‏رٍيٌزه‏كانمان هه‏تا زانياريان و به‏خشينى گيانى (روحى) كه‏له‏پوورى ئيسلامى نه‏مريان زياتر بيٌت.

    له خوداى به توانا ده‏پارٍيٌينه‏وه له راژه‏ى شويٌنه‏وارى به‏سه‏رهاتى پاكه‏كان سه‏ركه‏وتوومان بكات.

    سه‏ركه‏وتن هه‏ر له خوداوه‏يه‏

 

    دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام‏

    شه‏والى پيروٌز/ 1418كوٌچى‏


 

    فه‏رمانيٌك له خوداوه‏

    پاش ئه‏وه‏ى ئه‏و ئايه‏ته پيروٌزه هاته خواره‏وه: «و أنْذِر عَشيرتك الاقربين»[1] - واته: ئه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر! هوٌزه‏كه‏ت و خزمانى نزيكى خوٌت به سزاى خوداى گه‏وره بترسيٌنه‏و پيٌيان رابگه‏يه‏نه‏و بوٌ باوه‏رٍهيٌنان و په‏يرٍه‏وى كردنى خوداو پيٌغه‏مبه‏ر داوه‏تيان بكه.

    په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) له نيٌوان چل كه‏س له پياوانى هوٌزه‏كه‏ى و خزمه نزيكه‏كانى دانيشتبوو و باسى خوداپه‏رستى بوٌ ده‏كردن و ئه‏وانيش گويٌيان بوٌ فه‏رموده‏كانى راگرتبوو. پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) پيٌى‏گوتن: ئه‏من بوٌ دوو وشه‏ى سووك له‏سه‏ر زمان و قورس و گران‏به‏ها له ته‏رازوودا بانگتان ده‏كه‏م؛ ئه‏گه‏ر باوه‏رٍتان پىٌ‏ى هيٌنا، ئه‏وا ده‏بنه خاوه‏نى عه‏ره‏ب و عه‏جه‏م و هه‏موو ميلله‏تانى تريش ده‏خزيٌنه ژيٌر سه‏ركردايه‏تى‏تانه‏وه‏و هه‏ر به‏م دوو وشه‏يه‏ش ده‏چنه به‏هه‏شت و له دوٌزه‏خيش رزگارتان ده‏بيٌت.

    ئه‏وانيش ئه‏وانه‏ن: (شهادة ان لا اله الاَّ اللَّه و اني رسول الله) - واته: (شاهيدى ده‏ده‏م جگه له خودا، خودايه‏كى تر نيه‏و ئه‏منيش (موحه‏ممه‏د) په‏يامبه‏رى خودامه). جا كىٌ هه‏يه بوٌ ئه‏م ئه‏ركه وه‏لاٌمم بداته‏وه‏و بوٌ سه‏رخستنى و پىٌ‏هه‏ستانى هاوكارم بيٌت... ده‏بيٌته برام و جيٌگرم و وه‏زيرم و هه‏روه‏ها پاش مردنم ده‏بيٌته ميراتگرم و خه‏لٌيفه‏م.

    په‏يامبه‏رى خودا (درودى خودا له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) به به‏رده‏وامى فه‏رمووده‏كه‏ى دووباره ده‏كرده‏وه، به‏لاٌم هيچ وه‏لاٌمى گوىٌ لىٌ نه‏بوو، ته‏نها له‏و كه‏سه نه‏بىٌ كه له نيٌوانيان دانيشتبوو، هه‏رچه‏ند ئه‏و كاته ته‏مه‏نى له هه‏موو ئاماده‏بووان بچوكتر بوو، به‏لاٌم هه‏ر كه گويٌى له فه‏رموده‏كه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) ده‏بوو يه‏كسه‏ر هه‏لٌده‏ستايه سه‏ر پىٌ و به هه‏موو باوه‏رٍبه خوٌبوونه‏كه‏وه ده‏يگوت: ئه‏من ئه‏ى په‏يامبه‏رى خودا بوٌ چه‏سپاندنى ئه‏م ئه‏ركه هاوكاريت ده‏كه‏م.

 په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) فه‏رمانى پىٌ ده‏كرد، دانيشه. پاشان په‏يامبه‏ر فه‏رمووده‏كه‏ى بوٌ ئاماده‏بووان دووباره ده‏كرده‏وه، به‏لاٌم جگه له‏و لاوه زياتر كه‏س وه‏لاٌمى نه‏ده‏داوه... ئه‏ى سه‏روه‏رم ئه‏ى په‏يامبه‏ر! ئايا جگه له‏و لاوه چاوه‏رٍيٌى كه‏سيٌكى تر ده‏كه‏ى؟ به خوٌت له هه‏موو كه‏س باشترى ده‏ناسى!

 

 

 

    ئه‏ى ئه‏و لاوه نه‏بوو كه هيٌشتا ته‏مه‏نى له شه‏ش سالاٌن تىٌ‏په‏رٍ نه‏ببوو له نيٌو براكانى هه‏لٌتبژارد بوٌ ئه‏وه‏ى به خيٌوى بكه‏ى و هاوژينت بىٌ؟ له ژيٌر سه‏رپه‏رشتى خوٌتا گه‏وره بووه‏و خووى به زانسته‏كانى توٌوه‏گرتووه‏و له‏باوه‏شت ده‏گرت و به ده‏ستى پيروٌزت خوٌراكت ده‏رخوارد ده‏دا. به‏لٌىٌ هه‏ر ته‏نها ئه‏و لاوه بوو ئه‏يزانى و ئه‏ى‏ديتى كه هه‏موو سالٌىٌ بوٌ ئه‏شكه‏وتى حيرا ده‏رٍوٌيشتى و كه‏سيٌكى تر هه‏ستى پىٌ نه‏ده‏كردى؟ ئايا بيٌجگه له‏و لاوه كه‏سيٌكى تر هه‏يه بوٌنى پيٌغه‏مبه‏رايه‏تى توٌى كردبىٌ و له‏سه‏ر ده‏مى منالٌيه‏وه را نورى  وه‏حى و په‏يامى ئيسلامه‏تى ديتبىٌ؟ زانستى له خوٌته‏وه وه‏رگرتبىٌ، تا راده‏يه‏ك روٌژىٌ پاش ئه‏وه‏ى زرينگه‏يه‏كى گوىٌ لىٌ ببوو ليٌت هاته پيٌش و پرسيارى ليٌكردى‏و گوتى: ئه‏ى پيٌغه‏مبه‏رى خودا ئه‏و زرينگه‏يه چى بوو؟

    وه‏لاٌمت دايه‏وه‏و فه‏رموت: ئه‏ى عه‏لى! ئه‏وه شه‏يتانه... له په‏رستنى نائوميٌد بووه... ئه‏ى عه‏لى ئه‏وه‏ى من گويٌم لىٌ ده‏بىٌ، توٌش گويٌت لىٌ ده‏بيٌت و ئه‏وه‏ى من ده‏يبينم، توٌش ده‏يبينى، به‏لاٌم توٌ پيٌغه‏مبه‏ر نى، به‏لٌكو وه‏زيرى...

 

 

    ئايا جگه له‏و زياتر ئه‏ى په‏يامبه‏رى خودا! كه‏سيٌكى تر هه‏يه ئه‏و شيٌوه روحيه‏ى به‏سه‏رتا دا ده‏هات، له كاتى خوا په‏رستيت له ئه‏شكه‏وتى حيرا، ديتبىٌ و هه‏تا له ئاكامدا له راستى و ره‏واى په‏يامه‏كه‏ت هيٌنده دلٌنيا بوو، پيٌويستى نه‏كرد داواى لىٌ بكه‏ى بوٌ ئيسلامه‏تى و به‏لٌكو به خوٌى باوه‏رٍى پىٌ‏هيٌناى و موسلٌمان بوو.

    به‏لٌىٌ ئه‏وه عه‏لى كورٍى ئه‏بوتاليبه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) كه سه‏رده‏مى نه‏فامى نه‏يتوانيوه هيچى لىٌ بپيٌكىٌ و كارى تىٌ بكات، چونكه ئاگادارى داوه‏ته‏كه‏ت و ناوه‏روٌكى په‏يامه‏كه‏ت بوو، بوٌيه به دلٌنيابوونه‏وه باوه‏رٍى پيٌكردى و هه‏تا گوتى: په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) هه‏زار ده‏رگاى زانستى فيٌر كردم و له هه‏ر ده‏رگايه‏كى‏يه‏وه هه‏زار ده‏رگاى زانستم بوٌ ده‏كريٌته‏وه...

    كه‏سيٌكى تر نه‏بوو بوٌ هاوكارى په‏يامبه‏رى خودا ئاماده‏بونى خوٌى ده‏ربرٍيٌت، جگه له عه‏لى. په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) رووى كرده عه‏لى(سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ)و فه‏رموى: دانيشه توٌ برام و جيٌگرم و وه‏زير و ميراتگرم و هه‏روه‏ها پاش مردنم خه‏ليفه‏ى منى...

 

    ئينجا پياوه‏كان هه‏ستانه‏وه‏و به گالٌته پيٌكردنه‏وه به ئه‏بوتاليبيان ده‏گوت: ئه‏وروٌژه‏ت لىٌ پيروٌز بىٌ كه ده‏چيته سه‏ر دينى برازاكه‏ت. ئه‏وه‏تا له ئيٌستاوه كورٍه‏كه‏تى كرده مير به‏سه‏رتا....

    ئه‏ى هه‏ر عه‏لى كورٍى ئه‏بوتاليب (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) نه‏بوو، ئه‏و لاوه‏ى كه خوداى ته‏عالا ريٌزى لىٌ ناوه‏و به جوٌريٌك كه‏سيٌكى تر ئه‏و ريٌزه‏ى به خوٌوه نه‏ديوه، ته‏نانه‏ت هه‏نديٌك له پيٌغه‏مبه‏رانيش ئه‏و ريٌزه‏يان لىٌ‏نه‏گيراوه... ئه‏وه‏تا خوداى گه‏وره ميواندارى دايكى فاتيمه‏ى كچى ئه‏سه‏د له مالٌى پيروٌزيدا ده‏كات و بوٌ ئه‏وه‏ى عه‏لى له مالٌى پيروٌزى خوادا له دايك ببىٌ و كه له دايكيش بوو، رووجوان و شادو خاويٌن و پاك بوو، هيچ شويٌنه‏واريٌكى له دايكبوونى له‏سه‏ر ديار نه‏بوو... ئه‏ى هه‏ر دايكى عه‏لى نه‏بوو كه هيٌشتا له‏سه‏ر دونيا بوو، خوداى ته‏عالا ميٌوه‏ى به‏هه‏شتى ده‏رخوارد داو بانگى كرد ئه‏ى فاتيمه ناوى لىٌ بنىٌ عه‏لى... چونكه‏من ناوه‏كه‏يم له ناوى خوٌم ده‏رهيٌناوه‏و به ره‏وشتى خوٌم په‏روه‏رده‏م كردووه‏و له زانسته نهيٌنى‏يه‏كانى خوٌمم پىٌ به‏خشيوه... كه‏واته مژده بوٌ ئه‏و كه‏سه‏ى عه‏لى خوٌش ده‏وىٌ و په‏يرٍه‏وى ده‏كات و شيٌوه‏ن و دوٌزه‏خيش بوٌ ئه‏و كه‏سه‏ى رقى لىٌ‏يه‏تى و سه‏رپيٌچى ده‏كات.

    گرنگى له‏وه دايه كه هه‏رچى خوداى ته‏عالا له‏باره‏ى عه‏لى‏يه‏وه ئه‏نجامى داوه له ساتى له دايك بوونيه‏وه هه‏تا ساتى بانگه‏وازو په‏يامه‏كه‏ت ئه‏ى په‏يامبه‏رى خودا! هه‏ر بوٌ ئه‏وه بووه كه ببىٌ به وه‏زيرو خه‏لٌيفه‏ى توٌ... بوٌ چه‏سپاندنى په‏يامى ئيسلامه‏تى هاوكارت بىٌ.

    *  *  *

 

    سالٌ يه‏ك له دواى يه‏ك تىٌ‏ده‏په‏رٍين و هه‏تا روٌژى ديارى كراوى مه‏به‏ست هات... به‏لاٌم چوٌن روٌژيٌك بوو كه‏ش و هه‏وا له نيوه‏روٌى ئه‏ورٍوٌژه دا هيٌنده گه‏رم بوو، خاك له گه‏رميان سوور ببووه‏وه و بن پيٌيانى داخ ده‏كردو به هه‏زاران كاروان له‏گه‏لٌ پيٌغه‏مبه‏ر دا له حه‏ج ده‏گه‏رٍانه‏وه‏و پيٌستى روويان له‏به‏ر گه‏رمى  هه‏واى بيابان و تيشكى خوٌر ره‏ش هه‏لٌگه‏رٍابوو، په‏رٍى هه‏لٌده‏دا. له‏وه‏ش زياتر ئه‏و شته بوو كه له ده‏روونى هه‏نديٌكيان ده‏خولاٌيه‏وه، چونكه له كاتى جىٌ‏به‏جىٌ كردنى ئه‏ركه‏كانى حه‏جدا پيٌغه‏مبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى‏و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏كه‏ى بىٌ) له وتاريٌكى دا ئاماژه‏ى بوٌ كردبوون، بوٌيه وايان هه‏ست ده‏كرد كه ئه‏وه دوايين حه‏جى پيٌغه‏مبه‏ر بىٌ له‏گه‏لٌياندا.

    كاروانه‏كان به‏رٍيوه ده‏رٍوٌيشتن تا گه‏يشتنه ئه‏و چوار ريانه‏ى له ويٌوه حاجى‏يه‏كان هه‏ر يه‏كه بوٌ شارى خوٌيان ده‏گه‏رٍانه‏وه كه پيٌى ده‏گوترىٌ غه‏ديرى خوم... له‏وىٌ خه‏لٌك گويٌيان لىٌ بوو، يه‏كيٌك بانگيان ده‏كات و داوايان لىٌ ده‏كات رابوه‏ستن... ئه‏وانه‏ى پيٌشه‏وه ئاورٍيان له دواوه داوه بوٌ ئه‏وه‏ى بزانن چى قه‏وماوه، له‏و سات و بارودوٌخه‏دا چى روويداوه؟...

 

 

    ئا ئه‏وه‏تا له‏و لاوه چه‏ند كه‏سيٌك كار ده‏كه‏ن و خه‏ريكى ئاماده‏كردنى هه‏نديٌك چادرن بوٌ ئه‏وه‏ى له شويٌنى جيا جيادا هه‏لٌى بده‏ن...

 

    هه‏نديٌكيان له‏باره‏ى ئه‏و راوه‏ستانه‏وه پرسيار له يه‏كترى ده‏كه‏ن و له‏وانه‏يه له‏و ساته‏دا نه‏زانن كه په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) به ويستى خوٌى نيه ئه‏و هه‏موو خه‏لٌكه‏ى راگرتووه... به‏لٌكو ئه‏وه به فه‏رمانى خوداى گه‏وره‏و شكوٌداره‏و جبرائيلى ئه‏مين بوٌ پيٌغه‏مبه‏رى هيٌناوه‏ته خواره‏وه‏و به پيٌغه‏مبه‏رى(درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) فه‏رمووه:

    «يا أيها الرسول بلغ ما أنزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله يعصمك من الناس»[2] - واته: ئه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر! ئه‏وه‏ى بوٌت هاتوٌته خواره‏وه به خه‏لٌكى رابگه‏يه‏نه‏و ئه‏گه‏ر وا نه‏كه‏ى، ئه‏وا په‏يامه‏كه‏ى خودات به ته‏واوى رانه‏گه‏ياندووه، خوداش له خه‏لٌكت ده‏پاريٌزىٌ.

    پاش ئه‏وه‏ى خه‏لٌك كوٌبوونه‏وه‏و چادره‏كان هه‏لٌدران، ئينجا بوٌ نويٌژى نيوه‏رٍوٌ بانگ دراو له نيٌوه‏رٍوٌى ئه‏ورٍوٌژه گه‏رمه‏دا كه پياو هه‏ندىٌ جله‏كانى له‏سه‏ر سه‏رى دائه‏ناو هه‏نديٌكيشى ده‏خسته ژيٌر پيٌيانيه‏وه له‏به‏ر توندى هيٌزى گه‏رمايه‏كه.

    له‏به‏ر تاوى ئه‏و گه‏رمايه‏دا په‏يامبه‏رى خودا(درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏كه‏ى بىٌ) نويٌژى نيوه‏رٍوٌى به‏و هه‏موو كوٌمه‏لٌه خه‏لٌكه كرد... وه پاش ئه‏وه‏ى سه‏لاٌمى دايه‏وه‏و كوٌتايى به نويٌژه‏كه‏ى هيٌنا... په‏يامبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏كه‏ى بىٌ) هه‏ستا چووه سه‏ر كورتانى حوشتران راوه‏ستاو وتاريٌكى بوٌ ئاماده‏بووان خويٌنده‏وه. ده‏نگى به‏رز كردبووه‏وه بوٌ ئه‏وه‏ى زوٌرترين كه‏س گويٌى لىٌ بىٌ و فه‏رمووى: سوپاس بوٌ ئه‏و خودايه‏ى كه داواى يارمه‏تى لىٌ ده‏كه‏ين و باوه‏رٍمان پيٌى هه‏يه و پشتى پىٌ‏ده‏به‏ستين... ئه‏و خودايه‏ى كه ريٌنمايى كه‏سيٌك ناكات، ئه‏گه‏ر خوٌى گومرٍا بكات و ئه‏گه‏ر كه‏سيٌكيش بيه‏وىٌ ريٌگاى راست و ئيسلامه‏تى بگرىٌ گومرٍاى ناكات. خودايه له شه‏رٍى نه‏فسى خوٌمان و خراپه‏كاريه‏كانمان بمانپاريٌزه. پاشان فه‏رمووى:  ئه‏ى خه‏لٌكينه! خوداى گه‏وره پيٌى راگه‏ياندم كه هيچ پيٌغه‏مبه‏ريٌك له نيوه‏ى ته‏مه‏نى پيٌغه‏مبه‏ره‏كه‏ى پيٌشترى زياتر ناژى... له‏به‏ر ئه‏وه هيٌنده‏ى نه‏ماوه بانگ بكريٌمه‏وه‏و بگه‏رٍيٌمه‏وه بوٌ لاى باره‏گاى خوداى ته‏عالا؛ جا بوٌ رابه‏رى و په‏ره‏پيٌدانى ئه‏م دينه من به‏رپرسيارم و ئيٌوه‏ش ليٌپرسراون، ئايا ئيٌوه چى ده‏لٌيٌن؟

    گوتيان: شاهيدى ده‏ده‏ين كه توٌ په‏يامى خودات به ئيٌمه راگه‏ياندو بوٌ چه‏سپاندنى خه‏بات و جيهادت كردو به چاكه ئاموٌژگاريت كردين و خوداى گه‏وره چاكه‏ت بداته‏وه...

    ئينجا پيٌى گوتن: ئه‏ى ئيٌوه شاهيدى ناده‏ن كه جگه له‏و خودايه‏ى ده‏يپه‏رستن، خودايه‏كى تر نيه‏و موحه‏ممه‏ديش په‏يامبه‏رى خودايه‏و... به‏هه‏شت راست و هه‏قه‏و جه‏هه‏نه‏م هه‏قه‏و مردن هه‏قه‏و زيندووبوونه‏وه هه‏قه‏و روٌژى په‏سلاٌن (قيامه‏ت) هيچ گومانى تيٌدا نيه‏و خوداى ته‏عالا هه‏موو مردووه‏كانى گوٌرٍستان زيندوو ده‏كاته‏وه....

    وتيان: به‏لٌىٌ شاهيدى ده‏ده‏ين ئه‏وانه هه‏مووى راستن. ئينجا فه‏رمووى: خودايه شاهيد به ... ئه‏ى خه‏لٌكينه! خوداى گه‏وره سه‏روه‏رى منه‏و ئه‏منيش سه‏روه‏رى ئيماندارانم و له نه‏فسى خوٌيان بوٌيان باشترم.

    له‏و كاته‏دا ئيمام عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له ته‏نيشتى راوه‏ستا بوو، ده‏ستى گرت و له‏گه‏لٌ ده‏ستى خوٌيدا بلٌندى كردو هيٌنده‏ى به‏رز كرده‏وه، هه‏تا سپيايى بن هه‏نگلٌى هه‏ردوكيان له خه‏لٌكى به دياركه‏وت. ئينجا به ده‏نگيٌكى به‏رزه‏وه فه‏رمووى: ئه‏وه‏ى من سه‏روه‏رى بووم، ئه‏وه عه‏لى‏يه سه‏روه‏ريه‏تى، خودايه پشتيوانى ئه‏و كه‏سه به كه پشتيوانى عه‏لى‏يه، دوژمنى ئه‏و كه‏سه به كه دوژمنى عه‏لى‏يه، خودايه ئه‏و كه‏سه‏ت خوٌش بووىٌ كه عه‏لى خوٌش ده‏وىٌ و رقت له‏و كه‏سه بىٌ كه رقى له عه‏لى ده‏بيٌته‏وه‏و خودايه ئه‏و كه‏سه به‏سه‏ر بيٌخه كه بوٌ سه‏ركه‏وتنى عه‏لى يارمه‏تى ده‏دات و هه‏ق له‏گه‏لٌ عه‏لى بسوورٍينه‏وه بوٌ هه‏ر كوىٌ سورٍايه‏وه.

    ئه‏ى خه‏لٌكينه! ئه‏من به جيٌتان ديٌلٌم‏و ئيٌوه‏ش له‏سه‏ر حه‏وزى كه‏وسه‏ر ده‏گه‏رٍيٌنه‏وه لام... حه‏وزى كه‏وسه‏ر پانييه‏كه‏ى له نيٌوان حوكمى چاوم و هه‏تا سه‏نعا ده‏بيٌت... به قه‏د ژماره‏ى ئه‏ستيٌره‏كان په‏رداخى له زيو دروست كراوى تيٌدايه... هه‏ست راگرن و ئاگادار بن، چوٌن له پاش من پاريٌزگارى ئه‏و دوو يادگاره گرانبه‏هايه‏م ده‏كه‏ن كه له نيٌوان ئيٌوه‏دا به‏جىٌ‏يان ديٌلٌم. چونكه كاتىٌ كه ده‏گه‏رٍيٌته‏وه لام له‏سه‏ر حه‏وزى كه‏وسه‏ر له‏باره‏ى ئه‏و دوو يادگارانه پرسيارو لىٌ ده‏كه‏م... مه‏زنترين يادگارى گرانبه‏هام (كتاب‏الله) قورئانى پيروٌزه، لايه‏كى به ده‏ست خوداى ته‏عالايه،

 لايه‏كه‏ى تريان به ده‏ست ئيٌوه‏وه‏يه. ئه‏گه‏ر ده‏ستى پيٌوه بگرن هه‏رگيز ريٌگا ون ناكه‏ن. يادگارييه‏كه‏ى ترم عيتره‏ته‏كه‏مه، بنه‏مالٌه‏ى خوٌمه. خوداى زاناو دانا پىٌ‏ى راگه‏ياندم ئه‏و دووانه له يه‏ك جيا نابنه‏وه تا له‏سه‏ر حه‏وزى كه‏وسه‏ر ده‏گه‏رٍيٌنه‏وه لام... جا به پيٌشيان مه‏كه‏ون، چونكه له‏ناو ده‏چن... ليٌشيان به دوامه‏كه‏ون و كه‏مته‏ر خه‏مى نه‏كه‏ن له به‏رامبه‏ريان، چونكه ديسان له‏ناو ده‏چن.

    ئينجا فه‏رمووى با ئاماده‏بووان ئاگادارى دواكه‏وتووان بكه‏نه‏وه...

 

    به‏م جوٌره رووداوه‏كه‏ى غه‏ديرى خوم له‏و كات و ساتيدا خوٌشه‏ويستيه‏ك و سوٌزيٌكى تايبه‏تى به خوٌوه‏بينى و كه هه‏تا زينده‏گى مابىٌ له بير ناكرىٌ، چونكه ئه‏و راگه‏ياندنه هاوكات بوو له‏گه‏لٌ وتارى خواحافيزى (ئه‏لوه‏داع)ى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏كه‏ى بىٌ) بوٌ ئه‏وه‏ى به زيندوويى له ويژدان و بيرى ميلله‏تى موسلٌمانان بميٌنيٌته‏وه. ئينجا خه‏لٌك بوٌ په‏يمان‏دان به ئيمام عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ريزيان گرت و يه‏ك له دواى يه‏ك پيروٌزباييان لىٌ‏ده‏كرد. به‏لاٌم له‏و كاته‏دا ئه‏بوبه‏كرو عومه‏رى كورٍى خه‏تاب هاتنه لاى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏كه‏ى بىٌ)و گوتيان:

    ئايا ئه‏و فه‏رمانه له خوٌته‏وه‏يه يان له خوداوه‏يه؟

    له وه‏لاٌمدا پيٌغه‏مبه‏ر(درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى‏و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) فه‏رمووى: ئايا چوٌن ده‏بىٌ فه‏رمانيٌكى به‏م جوٌره گرنگ له خوداوه نه‏بىٌ! به‏لٌىٌ ئه‏وه فه‏رمانى خودايه؟ پاشى ئه‏وه‏ى ئه‏و وه‏لاٌميان گوىٌ لىٌ بوو، عومه‏رى كورٍى خه‏تاب له ئيمام عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هاته پيٌش‏و سلاٌوى ليٌكردو پيٌى گوت: سلاٌوت لىٌ بىٌ ئه‏ى ميرى ئيمانداران، خوٌش به حالٌى توٌ و پيروٌزت بيٌت، بوويته سه‏روه‏رى من و ميرى هه‏موو ژن و پياويٌكى ئيماندار.

    هه‏روه‏ها ئه‏بوبه‏كريش وه‏كو عومه‏ر له پيٌش چاوى ئه‏و جه‏ماوه‏ره زوٌره له ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هاته پيٌش و سلاٌوى ليٌكرد و پيروٌزبايى ليٌكرد.

 

    *  *  *

    ئه‏گه‏رچى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) له‏سه‏ر په‏يماندانه‏كه‏ى غه‏ديرى پيروٌز دووپاتى كرده‏وه‏و سه‏لٌماندى كه خه‏لاٌفه‏ت به‏خشين به عه‏لى كوٍرى ئه‏بوتاليب (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) فه‏رمانيٌكى خوداوه‏ندى‏يه‏و هيچ په‏يوه‏نديه‏كى به خزمايه‏تى نزيكى نيٌوان پيٌغه‏مبه‏رو عه‏لى‏دا نيه، له‏گه‏لٌ ئه‏وه‏شدا پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بيت) ده‏يزانى له پاش مردنى چى رووده‏دا، ئه‏وه‏تا شه‏ويٌك له شه‏وان بانگى عه‏لى و كوٌمه‏لٌيٌك له ياوه‏رانى ده‏كات و له‏گه‏لٌيان ده‏رده‏چىٌ بوٌ گوٌرٍستانى به‏قيع... هه‏ر له‏و كاته‏شدا پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) هه‏ستى ده‏كرد، ته‏ندروستى به‏ره‏و ناله‏بارى ده‏چىٌ و وا دياره ئه‏جه‏لى نزيك بوويته‏وه. له‏وىٌ له‏ناو گوٌرٍه‏كان راوه‏ستاو رووى كرده گوٌرٍى مردووه ئيمانداره‏كان و فه‏رمووى: سلاٌوتان لىٌ بىٌ، ئه‏ى خه‏لٌكى گوٌرٍستان و ئه‏وه‏ى به‏سه‏رتان هاتووه پيروٌزتان بيٌت، چونكه ئه‏وه خوٌشتره له‏وه‏ى به‏سه‏ر خه‏لٌكيدا ديٌت له ئاينده‏ى نزيكدا. وا دياره فيتنه نزيك بوويته‏وه، وه‏كو شه‏وى تاريك يه‏ك له دواى يه‏ك به‏رٍيٌوه‏ن.

    پاشان زوٌر بوٌ مردووه‏كان له خودا پارٍايه‏وه‏و داواى له ئيماندارانى ئاماده بوو كرد، گه‏رده‏نى ئازاد بكه‏ن.

 

    *  *  *

 

    پاشان زوٌرى پىٌ‏نه‏چوو په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بيٌت) فه‏رمانيدا به ئاماده‏كردنى سوپايه‏ك، هه‏موو گه‏وره‏ى كوٌچكه‏ران (مهاجرين) و لايه‏نگران (ئه‏نسار) وه‏كو ئه‏بوبه‏كر و عومه‏رى كورٍى خه‏تاب و عوسمانى كورٍى عه‏فان و ئه‏وانى تر بگريٌته خوٌى و له‏و سوپايه به‏شدارى بكه‏ن و سه‏ركردايه‏تى سوپايه‏كه‏شى سپارد به ياوه‏رى لاو، ئوسامه كورٍى زه‏يدى حاريسه... هه‏ر له‏و ساته‏دا نه‏خوٌشيه‏كه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏رو له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) هه‏ره‏سى بوٌ هيٌنا بوو، سه‏خت‏ترين ئازارى ده‏دا... له‏و كاته‏دا فه‏رمووى (درودى خوداى  له‏سه‏ر خوٌى‏و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) نه‏فره‏تى خودا له كه‏سيٌك بيٌت، له سوپاى ئوسامه دوا ده‏كه‏ويٌت.

    له‏گه‏لٌ ئه‏وه‏شدا عومه‏رى كورٍى خه‏تاب و ئه‏بوبه‏كر و عوسمان داواى ليٌبوردنيان كرد له به‏گه‏لٌ كه‏وتنى سوپاى ئوسامه‏و ده‏يان‏گوت: ئيٌمه ناتوانين له پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏رو له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) جياببينه‏وه‏و جىٌ‏ى بهيٌلٌين كه نه‏خوٌشيه‏كه‏ى زوٌر گران بووه‏و هه‏ره‏سى بوٌ هيٌناوه.

    به‏لاٌم كاتىٌ سه‏رى په‏يامبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بيٌت) كه‏وته باوه‏شى عه‏لى كورٍى ئه‏بوتاليب (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) و هه‏ناسه‏ى پاكى به‏ره‏و ئاسمان هه‏لٌكشا...

 

    يه‏كسه‏ر ئه‏وانه له‏وىٌ ده‏رچوون و پيٌغه‏مبه‏ريان به‏جىٌ‏هيٌشت‏و روٌيشتن بوٌ ساباتى به‏نى ساعيده بوٌ به‏ستنى كوٌبوونه‏وه‏يه‏ك به مه‏به‏ستى هه‏لٌبژاردنى خه‏لٌيفه‏ى پيٌغه‏مبه‏رى خودا، بوٌ سه‏ركردايه‏تى موسلٌمانان. به‏م جوٌره‏ش له فه‏رمووده‏كه‏ى پيٌغه‏مبه‏رى خودايان له رووداوه‏كه‏ى غه‏ديرى خوم لايان داو كه هيٌشتا زوٌرى به‏سه‏ردا تىٌ‏نه‏په‏رٍيبوو. ئه‏وه‏ش به‏لٌگه‏يه‏كه بوٌ هه‏لٌگه‏رٍانه‏وه‏يان له په‏يمانه پيروٌزه‏كه‏ى غه‏ديرى خوم.

    ليٌره‏دا ئه‏و فه‏رمووده‏يه‏ى په‏يامبه‏رى خودا (درودى خودا له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) به‏سمانه كه له عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ده‏لٌىٌ: ئه‏ى عه‏لى ته‏نها باوه‏رٍداران توٌيان خوٌش ده‏وىٌ‏و... به‏ره‏لاٌ بيژى و مونافقيش رقييان ليٌته...

    له‏و لاشه‏وه له ساباتى به‏نى ساعيده عومه‏رى كوٍرى خه‏تاب ده‏ست پيٌشخه‏رى كردو ئه‏بوبه‏كرى بوٌ خه‏لافه‏ت هه‏لٌبژاردو په‏يمانى پىٌ‏داو داواى له ئاماده‏بووان كرد، ئه‏وانيش په‏يمانى پىٌ‏بده‏ن. ده‏رچوونى خه‏لٌكه‏كه له ديوه‏خان و روٌيشتنيان به‏ره‏و مزگه‏وتى پيٌغه‏مبه‏ر و چوٌنيه‏تى ده‏نگ‏دانه‏كه به ئه‏بوبه‏كر هه‏رايه‏كى زوٌرى به‏رپاكردبوو و ده‏نگ به هه‏موو لايه‏ك بلاٌو ده‏بووه‏و به‏م جوٌره ئيمام عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) به هه‏موو هه‏والٌه‏كانى زانى و ئاگادار بووه‏وه، به‏لاٌم ئه‏و له‏و كاتيدا له‏گه‏لٌ كه‏سانى ترى بنه‏مالٌه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر خه‏ريكى ئاماده‏كردنى ته‏رمى په‏يامبه‏رى به‏رٍيٌز (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) بوون، ته‏رمى پيروٌزيان شوشت و كفنيان كرد و نويٌژيان له‏سه‏ر كرد و

 پاشان ناشتيان... بوٌيه ئيمامى عه‏لى دوور بوو له رووداوه‏كانى به‏نى ساعيده‏و پاشانيش به جوانى نه‏زانى ته‏رمى پيروٌزى پيٌغه‏مبه‏ر به‏جىٌ بهيٌلٌىٌ و خه‏ريكى خه‏لاٌفه‏ت بىٌ. به‏لاٌم له‏به‏ر ئه‏وه‏ى فه‏رموده‏ى پيٌغه‏مبه‏ره‏و فه‏رمانيٌكى يه‏زدانيه‏و له كه‏سيش شاراوه نيه؛ بوٌيه ئيمامى عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) رازى نه‏بوو به‏و برٍياره‏ى كه پياده‏كراو هه‏ر له‏سه‏ر ئه‏و باوه‏رٍه مايه‏وه كه خه‏لاٌفه‏ت مافيٌكى ره‏واى خوٌيه‏تى و ... به‏لاٌم له‏گه‏لٌ ئه‏وه‏شدا به‏رگرى له ئيسلام و موسلٌمانان ده‏كرد و كيٌشه‏كانى چاره‏سه‏ر ده‏كردن. هه‏رچه‏ند ئازاريٌكى زوٌرى له‏سه‏ر بوو، به‏لاٌم نمونه‏ى ئارامى و خوٌرٍاگرى بوو، هه‏تا ئه‏ورٍوٌژه‏ى چه‏ته‏ترين و نه‏فره‏ت لىٌ‏كراوترين كه‏س له كاتى نويٌژى به‏يانيدا بوٌى ده‏رچوو، شمشيٌريٌكى له‏سه‏رى داو رديٌنى پيروٌزى له خويٌن سوٌركردو له ريٌكه‏وتى شه‏وى نوٌزده‏ى ره‏مه‏زانى سالٌى چل و يه‏كى كوٌچى دا شه‏هيدى كرد.

    اِنَّا لِله و اِنَّا اِلَيهِ راجِعون‏

 


[1] سورة الشعراء 26: 214.

[2] سورة المائدة 5: 67

 

عنوان الکتاب