بسم الله الرحمن الرحيم‏

    «نحن نقص عليك أحسن القصص»

                                                                                  سورة يوسف 12:3

    واته: ئيٌمه جوانترين و نايابترين چيروٌكت بوٌ ده‏گيٌرٍينه‏وه‏

    پيٌشه‏كى‏

    سپاس بوٌ يه‏زدان و درودى خودا له‏سه‏ر به‏نده هه‏لٌبژيٌردراوه‏كانى موحه‏ممه‏د و نه‏وه رابه‏ره مه‏عسوومه‏كانى بيٌت.

    هه‏رچى سيفاتى چاكه كارى و ره‏وشت به‏رزى هه‏يه هه‏مووى له ژيانى مه‏عسوومه‏كان كوٌ ده‏بيٌته‏وه، چونكه ئه‏وانن ريٌنمايكه‏رى مروٌثايه‏تى و چاكه‏خوازى، خوداى گه‏وره پالاٌوتونى و هه‏لٌيبژاردون بوٌ ئه‏وه‏ى ببنه سه‏ركرده‏و نمونه‏يه‏كى باش و شياو هه‏تا خه‏لٌكى چاويان لىٌ‏بكه‏ن و ژيان به‏سه‏رهاته‏كانيان پرٍن له چيروٌكى پرٍ مانا كه گرنگى ئه‏رزش و په‏ندى به‏رز له ژيانى نه‏ته‏وه‏كان ده‏گه‏يه‏نيٌت.

    له‏به‏ر ئه‏وه‏ى به‏سه‏رهاته پرٍشنگداره‏كانيان لاپه‏رٍه‏يه‏كى زوٌرى داپوٌشيوه به‏وه‏ى له‏سه‏ريان نووسراوه. بوٌيه دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام ده‏ستى كرد به ده‏ركردنى كوٌمه‏لٌه زنجيره‏يه‏ك كه دارٍيٌژرابىٌ به شيٌوازيٌك 

 له‏گه‏لٌ ئاستى روٌشنبيرى تازه پىٌ‏گه‏يشتوان گونجاو بيٌت و به ئاسانى لىٌ‏ى تىٌ بگات.

    به هه‏لٌبژاردنى هه‏ندىٌ بوٌنه‏ى ديارو روون له به‏سه‏رهاتى ژيانيان و خستنه روويان به شيٌوه‏يه‏كى چيروٌكى جوان بوٌ ئه‏وه‏ى سوودى زانستى ببه‏خشىٌ و هانده‏ريٌك بيٌت بوٌ روٌلٌه به‏رٍيٌزه‏كانمان هه‏تا زانياريان و به‏خشينى گيانى (روحى) كه‏له‏پوورى ئيسلامى نه‏مريان زياتر بيٌت.

    له خوداى به توانا ده‏پارٍيٌينه‏وه له راژه‏ى شويٌنه‏وارى به‏سه‏رهاتى پاكه‏كان سه‏ركه‏وتوومان بكات.

    سه‏ركه‏وتن هه‏ر له خوداوه‏يه‏

    دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام‏

    شه‏والى پيروٌز/ 1418كوٌچى‏

    رووناكيه‏كه‏ى شار

    به‏رٍاستى ئه‏و والييه عه‏باسيه گومرٍايه‏و له‏م سه‏رده‏مه‏دا خراپترين مه‏خلوقى خودايه. هه‏موو ئه‏و كاره‏ساتانه‏ى به‏سه‏رمان هاتووه، به هوٌى ره‏فتارى ئه‏و والييه‏يه...

    ئه‏و رستانه‏و چه‏ندينى‏تر له‏م جوٌرانه ده‏خزانه گويٌمه‏وه له نيٌو لاپه‏رٍه‏كانى ميٌژووى رابردوودا و تيٌكه‏لاٌو ببوون به ده‏نگى گريان و كولٌكانه‏وه‏و هاواركردن كه له گه‏رووى ژنان و پياوان و لاو و مندالاٌن هه‏لٌ‏ئه‏قولاٌ. ئه‏و گه‏روانه‏ى گريان و هاوار ماندووى كردبوون و نووسابوون و پچرٍ پچرٍ ده‏نگ ليٌيانه‏وه ده‏رده‏چوو. بوٌيه كاتىٌ هه‏ولٌم دا به دواى رووداوه‏كان دا بچم، كه‏وتمه نيٌو ده‏ريايه‏كى بيركردنه‏وه‏ى قوولٌ و نقوم بووم. كاتىٌ هه‏ستم كرد لاپه‏رٍه‏كانى ميٌژوو لووليان دام و ئه‏لٌىٌ‏ى ده‏ريايه به‏ر شه‏پوٌليان داوم. به راوه‏ستاوى و له‏به‏ر ده‏رگاى مزگه‏وتى شاريٌك خوٌم ديته‏وه. شاره‏كه په‏شيٌوى و دلٌته‏نگيه‏كى زوٌر دايگرتبوو و له‏سه‏ر سينگى خه‏لٌكيدا وه‏كو چيايه‏كى بلٌند، راوه‏ستا بوون.

    كاتىٌ له‏و رووانه وردبوومه‏وه كه به فرميٌسكى گه‏رم زه‏خم و مارانگاز ببوون. ئه‏و په‏شيٌوى و دلٌته‏نگيه‏م جوانتر و زياتر هه‏ست پىٌ‏ده‏كرد.

    له نيٌوانياندا پياويٌكى پيرم به‏دى كرد كه له نزيك ده‏رگاى مزگه‏وته‏كه دانيشتبوو؛ لىٌ‏ده‏چوومه پيٌشه‏وه‏و ده‏مويست قسه‏ى له‏گه‏لٌ بكه‏م و په‏شيمان ده‏بوومه‏وه. به‏رٍاستى چوٌنيه‏تى ژيانيان واى لىٌ‏ده‏كردم پرسيار بكه‏م له هه‏مان كاتدا خه‏م و په‏شيٌوييه‏كه‏يان ريٌگاى لىٌ‏ده‏گرتم و له پرسيار كردن قه‏ده‏غه‏ى ده‏كردم. كاتىٌ له‏و بيركردنه‏وه دابووم؛ سه‏رم هه‏لٌبرٍى، ديتم پياوه پيره‏كه ده‏ستى هه‏لٌبرٍيه‏و ئاماژه‏م بوٌ ده‏كات و ده‏لٌىٌ وه‏ره كورٍم، وه‏ره‏و چيت هه‏يه بيلٌىٌ و په‏شيمانى نه‏تگرىٌ؛ ئه‏گه‏ر پيٌويستيه‏كه‏ت هه‏يه به پشتيوانى خودا بوٌتى جىٌ‏به‏جىٌ بكه‏ين... وته‏كانى دلٌى ساردكردمه‏وه‏و له ته‏نيشتى دانيشتم و شاديه‏كى گه‏وره دايگرتم و پيٌم‏گوت: ئه‏رىٌ ئه‏م شاره مه‏دينه‏ى منه‏وه‏ره نيه‏و ئه‏وه‏ش مزگه‏وتى پيٌغه‏مبه‏ر نيه؟

    هه‏ركه ئه‏و پرسياره‏م كرد، فرميٌسك به خورٍ له چاوى پيره‏ميٌرده‏كه هاته خوارو گوتى: به‏لٌىٌ كورٍم، ئه‏وه خوٌيه‏تى... ئه‏گه‏ر چى زوٌرداران هه‏ولٌ ده‏ده‏ن، رووناكيه‏كه‏ى بكوژيٌننه‏وه، به‏لاٌم پشت به خودا هه‏ر رووناكدار ده‏ميٌنيٌته‏وه.

 - وا دياره رووداويٌكى ناخوٌش ئازارى داون و به‏م جوٌره‏ى ئيٌستا په‏شيٌوى كردوون.

    پياوه پيره‏كه به سوٌزو ئازاريٌكه‏وه وه‏لاٌمى دايه‏وه، گوتى: مانگيٌكى نه‏وه‏ى په‏يامبه‏رى خودا (درودى خودا له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) له نيٌوانماندا بوو، هه‏وريٌكى ره‏شى عه‏باسى هات و به‏رى ليٌگرتين.

    هه‏موو مالٌه‏كانى شار به تيشكى ئه‏و مانگه رووناك ده‏بوونه‏وه... هه‏ژاريٌك نه‏ما له‏ناو شار ده‏ولٌه‏مه‏ندى نه‏كردبىٌ و سه‏ردانى نه‏خوٌشه‏كانى ده‏كرد له مالٌه‏وه و ليٌيان نزيك ده‏بووه‏و نه‏خوٌش دلٌشاد ده‏بوون و خوٌشه‏ويستى و سوٌزى، هه‏موو لايه‏نيٌكى ژيانمانى گرتبووه‏وه‏و له خوٌشيمان به‏شدار بوو، له ناخوٌشيمان يارمه‏تيده‏رمان بوو، له‏گه‏لٌ گه‏وره‏و بچووكمان به سوٌز بوو... بيٌوه‏ژن و هه‏تيوانى ده‏ژياندو به خوٌوه‏ى ده‏گرتن... به‏م جوٌره دلٌ و هه‏ستى هه‏موو مانى بوٌ خوٌى راكيٌشا بوو.

    پاشان پيره‏ميٌرده‏كه به ده‏ستى ئاماژه‏يى بوٌ مزگه‏وتى پيٌغه‏مبه‏ر كردو له‏سه‏ر قسه‏كانى روٌيشت و گوتى: ئه‏و مزگه‏وته قوتابخانه‏يه‏ك بوو، به نوورى زانستى ئه‏و ئيمامه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ده‏گه‏شايه‏وه، خه‏لٌك تيٌيدا فيٌرى پاكترين ره‏وشت ده‏بوون و له‏سه‏ر ره‏وشتى ئيسلامى په‏روه‏رده ده‏كران و زاناو مه‏لا و گوٌينده‏كان له كانى زانستى ئه‏و مانگه‏يان هه‏لٌينجاوه، چونكه ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) زانستيه‏كه‏ى له باب و باپيرانه‏وه وه‏رگرتبوو، ئه‏وانه‏ى ژيانى مروٌثايه‏تيان به نورى زانست و باوه‏رٍو ئيمان رووناك كردبووه‏وه.

    گويٌم لىٌ‏بوو، خه‏لٌك پياويٌكيان به له‏عنه‏ت ده‏كرد، ناوى عه‏بدولٌلاٌى كورٍى موحه‏ممه‏ده به خراپترين كه‏س ناويان ده‏برد و گوتيان: ئه‏وه‏ى روويدا، ئه‏و تيادا سووچداره.

    به‏لٌىٌ ئه‏وه راسته، چونكه خه‏لٌيفه‏ى عه‏باسى متوه‏كل ئه‏و عه‏بدولٌلاٌ كورٍى موحه‏ممه‏ده‏ى به والى نارد بوٌ ئه‏وه‏ىٌ پيٌش نويٌژى بكات و ئاگادارى كاروبارى جه‏نگ بيٌت... به‏لاٌم كاتىٌ ئه‏و پياوه زانى كه خه‏لٌك ئيمام عه‏لى كورٍى موحه‏ممه‏د هاديان (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) خوٌش ده‏وىٌ و له ده‏ورى كوٌده‏بنه‏وه، دلٌى به رق و كينه‏وه هه‏لٌچوو بوٌيه له‏و روٌژى را خراپه‏كارى و ئازاردانى ئيمام مه‏به‏ستى بوو، هه‏ر به‏وه‏نده‏شه‏وه نه‏وه‏ستا، به‏لٌكو لاى متوه‏كل دوو زمانى ليٌكردو پىٌ‏ى راگه‏ياند كه جه‏ماوه‏ريٌكى زوٌر له ده‏وره‏ى ئيمام عه‏لى هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) كوٌ ده‏بنه‏وه‏و پاره‏يه‏كى زوٌرى پىٌ‏ده‏به‏خشن و ئه‏ويش جيٌگاى باوه‏رٍ نيه‏و كىٌ ده‏لٌىٌ به‏و پاره‏يه چه‏ك ناكرٍىٌ و بوٌ به‏رگرى‏و رووخاندنى ده‏ولٌه‏تى عه‏باسى به‏كارى ناهيٌنىٌ...

    كاتىٌ ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) به پيلان گيٌرٍان و دوو زمانيه‏كه‏ى ئه‏و نامه‏رده‏ى زانى، هه‏ولٌيدا به‏رگرى له خوٌى بكات و نياز و هه‏لٌويٌست پاكى خوٌى بوٌ متوه‏كل روون بكاته‏وه، چونكه ده‏يزانى هه‏لٌويٌستى فه‏رمانرٍه‏وايانى عه‏باسى به‏رامبه‏ر به ئيمامه‏كانى بنه‏مالٌه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر (سلاٌويان له‏سه‏ر بىٌ) باش نيه‏و به خيٌرايى فه‏رمانى توندو تيژ دژيان پياده ده‏كه‏ن و وه‏رده‏گرن. بوٌيه نامه‏يه‏كى بوٌ فه‏رمانرٍه‏واى عه‏باسى نووسى و تيايدا گازنده‏ى كرد له رق و كينى كاربه‏ده‏سته‏كه‏ى له مه‏دينه‏و خراپه‏كارى و ره‏فتارى ناشيرينى له‏گه‏لٌ ئيمام‏داو ئه‏نجامدانى چه‏ند كاريٌكى نارٍه‏وا كه زيان به خودى ئيمام ده‏گه‏يه‏نىٌ، به‏م جوٌره فه‏رمانرٍه‏واى ئاگادار كرده‏وه‏و دوو زمانى كاربه‏ده‏سته‏كه‏ى به دروٌ خسته‏وه...

    پاشى ئه‏و نامه‏يه، رووداوه‏كان چه‏ند ئه‏نجاميٌكى باشيان لىٌ‏كه‏وته‏وه كه به روالٌه‏ت وا ديار بوو له‏به‏رژه‏وه‏ندى ئيمامدايه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) چونكه خه‏لٌيفه متوه‏كل نامه‏يه‏كى نارد بوٌ ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ)، تيايدا ده‏لٌىٌ: ئه‏من ده‏زانم توٌ راستى و ماف خوراوى... هه‏ست ده‏كه‏م توٌ له ژيٌر زولٌمى عه‏بدولٌلاٌى كورٍى موحه‏ممه‏دى، له‏به‏ر هه‏ندىٌ ئه‏وا برٍيارم دا له‏سه‏ر ولايه‏تى جه‏نگ و نويٌژ لاى به‏رم و له شويٌنى، موحه‏ممه‏دى كورٍى فه‏زل دابنيٌم و فه‏رمانم پيٌكردووه ريٌزت لىٌ‏بگرىٌ و فه‏رمانه‏كانت جىٌ‏به‏جىٌ بكاو فه‏راموٌشت نه‏كات... به‏لاٌم له ناكاويٌك هه‏ر چوار ده‏وره‏ى مالٌى ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) گيراو كه‏وته به‏ر پشكنينى چه‏كدارانى يه‏حياى كورٍى هه‏رسه‏مه كه خه‏لٌيفه متوه‏كل به‏سه‏روٌكايه‏تى كوٌمه‏لٌيٌك له پياوانى پوٌليس ناردبووى... هه‏ستان به پشكنينى خانووى ئيمام و به دواى چه‏كدا ده‏گه‏رٍان، به‏لاٌم له قورئان و په‏رٍتووكه‏كانى دوعا كردن و له خودا پارٍانه‏وه زياتر هيچيان نه‏دوٌزييه‏وه. ئه‏م جوٌره كردارانه ده‏ى‏سه‏لٌميٌنن كه دوو زمانيه‏كه‏ى عه‏بدولٌلاٌى كورٍى موحه‏ممه‏د له دلٌى متوه‏كلى عه‏باسى دا كارى خوٌى كردووه‏و ... به ترس و له‏رزه‏وه له‏سه‏ر كورسى فه‏رمانرٍه‏وايه‏تى ده‏ژيا... پاش ئه‏وه‏ى خانووه‏كه‏يان پشكنى، ديتمان يه‏حيا فه‏رمان به ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ده‏دات كه بوٌ سامه‏رٍا له‏گه‏لٌى برٍوات، تاكو له متوه‏كل نزيك بىٌ و چاوديٌرى هه‏موو بزووتنه‏وه‏و به‏يه‏ك گه‏يشتنه‏كانى بىٌ له‏گه‏لٌ خه‏لٌكيدا.

    بوٌيه مه‏دينه زوٌر به توندى راچلٌه‏كى و هارووژا و خه‏لٌك له ده‏وره‏ى ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) كوٌبوونه‏وه‏و هاواريان ده‏كردو ده‏گريان و هه‏ولٌيان ده‏دا يه‏حياى كورٍى هه‏رسه‏مه له ده‏ست ليٌدانى ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) قه‏ده‏غه بكه‏ن، به‏لاٌم يه‏حيا سويٌندى بوٌ خواردن كه فه‏رمانى پىٌ نه‏كراوه هيچ كرده‏وه‏يه‏كى نارٍيٌك به‏رامبه‏ر به ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ئه‏نجام بدات و به‏م جوٌره خه‏لٌكه‏كه‏ى دامركانده‏وه‏و راچلٌه‏كينه‏كه‏ى ئارام كرده‏وه، تا له دواييدا يه‏حياى كورٍى هه‏رسه‏مه‏و پياوه‏كانى توانيان مه‏دينه جىٌ بهيٌلٌن و ئيمام عه‏لى هاديش (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له‏گه‏لٌ خوٌياندا ببه‏ن... ئا ئه‏وه‏تا ده‏بينى مه‏دينه پاش روٌيشتنى ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) چى به‏سه‏رهاتووه. پياوه پيره‏كه پاش ئه‏وه‏ى قسه‏كانى ته‏واو كرد، له رووم وردبووه‏وه، وه‏ك ئه‏وه‏ى بيه‏وىٌ شتيٌكى له من گوىٌ لىٌ بىٌ، به‏لاٌم من نه‏متوانى هيچ قسه بكه‏م، چونكه گه‏رووم گيرا بوو، فرميٌسك به گورٍ به‏سه‏ر روومدا ده‏هاته خوارىٌ و هيچ چاره‏م نه‏بوو، ده‏ستم به گريان كرد.

    *  *  *

    له‏وىٌ له سامه‏رٍا خه‏لٌيفه متوه‏كلى عه‏باسى خانويٌكى ساكارى بچوكى بوٌ ئيمام عه‏لى كورٍى موحه‏ممه‏د هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ته‏رخان كرد و ئيمام تيايدا دابه‏زى و نيشته‏جىٌ بوو... له چوار ده‏وريشى پياوانى متوه‏كل چاوديٌرى هه‏موو جولاٌنه‏وه‏كيان ده‏كردو هه‏ر ئه‏وه‏تا هه‏ناسه‏ى ده‏خوارده‏وه... هيٌشتا ماوه‏يه‏كى زوٌر تيٌنه‏په‏رٍى بوو به‏سه‏ر هاتنى ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) بوٌ سامه‏رٍا هه‏تا دووچارى دووزمانيه‏كى تر بووه‏وه له هه‏نديٌك له قين له دلاٌن له‏سه‏ر ئيمامه‏كانى بنه‏مالٌه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر (سلاٌويان له‏سه‏ر بىٌ) و بوٌ متوه‏كليان گواسته‏وه‏و پيان راگه‏ياند، گوايه ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له مالٌيٌيدا ئه‏و چه‏كانه كوٌده‏كاته‏وه كه له لايه‏ن شيعه‏كانيه‏وه بوٌى ديٌت و پيٌى ده‏گات و هه‏روه‏ها چه‏ند نووسراويٌكيش هه‏يه كه له ريٌگاى نامه گوٌرٍينه‏وه له‏گه‏لٌ شيعه‏كانى بوٌى هاتووه، له‏و ميانه‏وه وا دياره سووره له‏سه‏ر ئه‏وه‏ى هيٌرش بكاته سه‏ر ده‏ولٌه‏ت.

    شه‏ويٌك له شه‏وان كاتىٌ ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له مالٌه‏كه‏ى خوٌيدا له‏سه‏ر قوم و چه‏گل دانيشتبوو و شمشيٌربه‏نديٌكى له خورى دروست كراوى له‏به‏ر بوو، رووى له خوداى ته‏عالا كرد بوو، نويٌژى ده‏كرد و چه‏ند ئايه‏تيٌكى قورئانى پيروٌزى ده‏خويٌند، له ناكاو كوٌمه‏لٌيٌك له پياوانى متوه‏كل هيٌرشيان كرده سه‏ر مالٌى ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) و ده‏ستيان كرد به پشكنينى و پاشان ئيماميان بوٌ لاى خه‏لٌيفه متوه‏كل برد.

    *  *  *

    به هه‏ر شيٌوه‏يه‏ك بىٌ گه‏يشتنه باره‏گاى خه‏لٌيفه‏و كاتىٌ ئيمام هاديان (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) برده لاى خه‏لٌيفه، متوه‏كلى عه‏باسى دانيشتبوو مه‏ى ده‏خوارده‏وه‏و كاتىٌ له ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) وردبووه‏وه، له‏به‏ر هه‏يبه‏ت و ويقاره‏كه‏ى ده‏له‏رزى و گويٌى بوٌ قسه‏ى پياوه‏كانى راگرتبوو.

 - گوتيان: كاتىٌ كه چووين ديتمان به‏ره‏و قيبله نويٌژ ده‏كات و ده‏پارٍيٌته‏وه‏و مالٌه‏كه‏يمان پشكنى هيچمان نه‏دوٌزيه‏وه، ئه‏وه‏يان وت و بىٌ ده‏نگ بوون، چاوه‏رٍيٌى فه‏رمان بوون.

    متوه‏كل رووى له ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) كردو گوتى: فه‏رموو ليٌره له ته‏نيشته من دانيشه.

    ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له نزيك متوه‏كل دانيشت و زوٌرى پىٌ سه‏ير بوو، كاتىٌ له ناكاو ديتى وا متوه‏كل ده‏يه‏وىٌ په‏رداخيٌك مه‏ى پيٌشكه‏ش بكات، ئه‏ويش يه‏كسه‏ر پيٌى گوت: بمبوره ليٌى به خوداى گوٌشت و خويٌنم قه‏ت تيٌكه‏لٌ به مه‏ى نابيٌت.

    متوه‏كل په‏رداخه‏كه‏ى گه‏رٍانده‏وه‏و گوتى: كه‏واته شيعرم بوٌ بلٌىٌ.

    ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) وتى:كه‏مجار وايه شيعر ده‏لٌيٌم.

    متوه‏كل گوتى: نابىٌ ده‏بىٌ هه‏ر بيلٌيٌى.

    ئينجا ئيمام (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) فه‏رمووى:

 1)بَاتُو عَلى‏ قُلَلِ الاَجْبالِ تَحرُسُهُمْ‏

غُلْبُ الرِّجالِ فَلَمْ تَنْفَعْهُمْ القُلَلُ‏

 2)وَاسْتُنْزِلُوا بَعَدَ عِزَّ عَنْ مَعَاقِلِهِم‏

وَاُسكِنُو حُفَراً يَابِئْسَ مَا نَزَلُوا

 3)نَادَاهُمُ صَارِخُ مِنْ بَعدِ دَفْنِهِمُ‏

اَينَ الاَساوِرُ وَالتَّيجانُ وَالحُلَلُ‏

 4)اَيْنَ الوجُوهُ الّتى كَانَتْ مُنَعَّمَةً

مِنْ دُونِها تُضْرَبُ الاَستارُ والكُلَلُ‏

 5)فَأفْصَحَ القَبْرُ عَنْهُمْ حِيْنَ سَاءَلَهُم‏

تِلْكَ الوُجُوهُ عَلَيها الدُودُ يَقتَتِلُ‏

 6)قَدْ طَالَما أَكَلُو دَهْراً وَ قَدْ شَرِبُوا

فَاَصْبحوا اليَومَ بَعْدَ الاَكْلِ قَد اُكِلُوا

 7)وَ طالَما عَمَّرو دُوراً لِتُسْكِنَهُمْ‏

فَفارَقُوالدُورَ والاَهلِينَ وَانْتَقَلُوا

 8)وَ طالَماً كَنزُوا الاَموالَ وادَّخَروا

فَفَرَّقُوها عَلى‏ الاَعداءِ وَارْتَحَلُوا

 9)أَضْحَتْ مَنازِلُهُمْ قفراً مُعَطَّلَة

و ساكِنُوها اِلى‏ الاَجْداثِ قَدْ نَزَلوا

 واته:

    1- وه‏كو چيا بلندو كه‏م مانه‏وه‏و پياوى به هيٌز پاسه‏وانيان لىٌ‏ده‏كردن‏و كه‏مييه‏كه‏شيان دادى نه‏دان.

    2- له پاش پايه‏دارى‏و گه‏وره‏ييان له تاوه‏ره‏كانيان هيٌنانه خواره‏وه‏و له‏ناو كوٌندرٍانيان دابه‏زاندن‏و ئاى كه جيٌگاى دابه‏زينيان  چه‏ند ناخوٌشه.

    3- پاش ناشتنيان بلٌندگوٌيه‏ك بانگى كردن، كوانىٌ زيٌرٍو زيو و تاج و جوانكاريتان.

    4- كوانىٌ ئه‏ورووه گه‏شانه‏ى به خوٌشى ده‏ژيان و نمونه‏ى جوانى و ده‏سكه گولاٌن بوون.

    5- پاش لىٌ‏پرسين گوٌرٍ هاته وه‏لاٌم و گوتى ئه‏م رووانه ئه‏مرٍوٌ كرم له‏سه‏رى شه‏رٍيانه.

    6- له‏وانه‏يه سه‏رده‏ميٌك خه‏ريكى خواردن و خواردنه‏وه‏بن، به‏لاٌم ئه‏مرٍوٌ پاش خواردنيان بوون به خوٌراك.

    7- له‏وانه‏يه خانوويان دروست كردبىٌ بوٌ ئه‏وه‏ى تيايدا دابنيشن، به‏لاٌم له‏و خانووانه‏و دانيشتوانى جياكرانه‏وه‏و گواسترانه‏وه.

    8- له‏وانه‏يه پاره‏يه‏كى زوٌريان كوٌكردبيٌته‏وه‏و داكردبىٌ، ئه‏و پاره‏يان په‏رش و بلاٌو كرد له‏سه‏ر دوژمنان و ئوٌغريان كرد.

    9- ئه‏مرٍوٌ خانووه‏كانيان چوٌلٌ بووه‏و داخراوه، چونكه دانيشتوانى ئه‏و خانووانه دابه‏زينه ناو گوٌرٍستان.

    خه‏لٌيفه متوه‏كل هه‏ستى به كاريگه‏رى ماناى هوٌنراوه‏كان ده‏كرد، بوٌيه فرميٌسك به چاوانى دا ده‏هاته خوارىٌ. كاتىٌ ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) شيعر خويٌنده‏وه‏كه‏ى ته‏واو كرد؛ متوه‏كل فه‏رمانى دا به گه‏رٍاندنه‏وه‏ى ئيمام هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) بوٌ مالٌه‏كه‏ى خوٌى، به‏لاٌم ليٌره‏دا راستيه‏ك هه‏يه به هيچ جوٌرٌيك له كه‏س شاراوه نيه، ئه‏ويش ئه‏وه‏يه كه فه‏رمانرٍه‏وايانى عه‏باسى هه‏ر كاتىٌ هه‏ستيان كردبىٌ يان گوىٌ‏يان لىٌ بىٌ كه خه‏لٌك دلٌيان نووساوه به كه‏سانى بنه‏مالٌه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر (سلاٌويان له‏سه‏ر بىٌ) رق و كينه‏يان له دلاٌ زوٌرتر ده‏بوو به‏رامبه‏ريان، چونكه ده‏ترسان كارو كرداره‏كانيان ريسوا ببىٌ و پاشانيش خه‏لٌك شوٌرٍشيان له‏سه‏ر بكه‏ن. بوٌيه له‏به‏ر ئه‏وه هوٌيانه‏و له ترسى له ده‏ست‏دانى فه‏رمانرٍه‏وايه‏تى... له كه‏ش و هه‏وايه‏كى نهيٌنى و به دزى‏يه‏وه خه‏لٌيفه متوه‏كل هه‏ستا به ژه‏هراوى كردنى خواردنى ئيمام عه‏لى هادى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ)و شه‏هيدى كرد له ريٌكه‏وتى سيٌى مانگى ره‏جه‏بى سالٌى دووسه‏دو په‏نجاو چوارى كوٌچى... كه ته‏مه‏نى ئه‏و ساته چلٌ سالٌ بوو.