الصفحة الماضية

    نووريٌكى گولٌدار (روون و پرٍشنگدار)

الصفحة الآنية

 

 

   بسم الله الرحمن الرحيم‏

    «نحن نقص عليك أحسن القصص»

                                                                                  سورة يوسف 12:3

    واته: ئيٌمه جوانترين و نايابترين چيروٌكت بوٌ ده‏گيٌرٍينه‏وه‏

 

     پيٌشه‏كى‏

    سپاس بوٌ يه‏زدان و درودى خودا له‏سه‏ر به‏نده هه‏لٌبژيٌردراوه‏كانى موحه‏ممه‏د و نه‏وه رابه‏ره مه‏عسوومه‏كانى بيٌت.

    هه‏رچى سيفاتى چاكه كارى و ره‏وشت به‏رزى هه‏يه هه‏مووى له ژيانى مه‏عسوومه‏كان كوٌ ده‏بيٌته‏وه، چونكه ئه‏وانن ريٌنمايكه‏رى مروٌثايه‏تى و چاكه‏خوازى، خوداى گه‏وره پالاٌوتونى و هه‏لٌيبژاردون بوٌ ئه‏وه‏ى ببنه سه‏ركرده‏و نمونه‏يه‏كى باش و شياو هه‏تا خه‏لٌكى چاويان لىٌ‏بكه‏ن و ژيان به‏سه‏رهاته‏كانيان پرٍن له چيروٌكى پرٍ مانا كه گرنگى ئه‏رزش و په‏ندى به‏رز له ژيانى نه‏ته‏وه‏كان ده‏گه‏يه‏نيٌت.

    له‏به‏ر ئه‏وه‏ى به‏سه‏رهاته پرٍشنگداره‏كانيان لاپه‏رٍه‏يه‏كى زوٌرى داپوٌشيوه به‏وه‏ى له‏سه‏ريان نووسراوه. بوٌيه دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام ده‏ستى كرد به ده‏ركردنى كوٌمه‏لٌه زنجيره‏يه‏ك كه دارٍيٌژرابىٌ به شيٌوازيٌك 

 له‏گه‏لٌ ئاستى روٌشنبيرى تازه پىٌ‏گه‏يشتوان گونجاو بيٌت و به ئاسانى لىٌ‏ى تىٌ بگات.

    به هه‏لٌبژاردنى هه‏ندىٌ بوٌنه‏ى ديارو روون له به‏سه‏رهاتى ژيانيان و خستنه روويان به شيٌوه‏يه‏كى چيروٌكى جوان بوٌ ئه‏وه‏ى سوودى زانستى ببه‏خشىٌ و هانده‏ريٌك بيٌت بوٌ روٌلٌه به‏رٍيٌزه‏كانمان هه‏تا زانياريان و به‏خشينى گيانى (روحى) كه‏له‏پوورى ئيسلامى نه‏مريان زياتر بيٌت.

    له خوداى به توانا ده‏پارٍيٌينه‏وه له راژه‏ى شويٌنه‏وارى به‏سه‏رهاتى پاكه‏كان سه‏ركه‏وتوومان بكات.

    سه‏ركه‏وتن هه‏ر له خوداوه‏يه‏

 

    دامه‏زراوه‏ى ئيمامى عه‏لى‏عليه السلام‏

    شه‏والى پيروٌز/ 1418كوٌچى‏

 

 

    نووريٌكى گولٌدار (روون و پرٍشنگدار)

     ئه‏گه‏رچى هيٌشتا له تاريكايى هه‏ناو و داميٌنى دايكيدا بوو، به‏لاٌم هه‏ستى به‏وه ده‏كرد كه ژنانى مه‏ككه له دايكى دابرٍاوون، هاتوچوٌى ناكه‏ن و به‏لٌكو هه‏تا ژنانى خزميشى سه‏ردانيان نه‏ده‏كردو ليٌيان نه‏ده‏پرسى و ته‏ندروستيان به‏سه‏ر نه‏ده‏كرده‏وه؛ بوٌيه به ته‏نها ده‏مايه‏وه‏و بىٌ‏يارو هاوژين له كاتى دواكه‏وتنى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ). به‏لٌىٌ ئه‏وه‏ى به‏سه‏ر دايكى هاتووه، به هوٌى ميٌردكردنيه‏تى به پيٌغه‏مبه‏رى خودا. له‏به‏ر ئه‏وه به ئه‏ركى سه‏رشانى خوٌى زانى كه دلٌنه‏وايى دايكى بكات و گفتوگوٌى له‏گه‏لٌ‏دا بكات. ئينجا رووى خه‏ديجه به زه‏رده‏خه‏نه‏يه‏كى شادى گه‏شايه‏وه‏و دلٌى له شادمانيه‏ك پرٍ بوو، هه‏ستى به ته‏نيايه‏تى نه‏ده‏كرد.

    پيٌغه‏مبه‏رى خودا ديتى كه وا خه‏ديجه له پيٌش خوٌى ورته‏يه‏كى كردو دلٌشاده، وه‏كو ئه‏وه‏ى له‏گه‏لٌ يه‏كيٌك گفتوگوٌ بكات، وايه. به‏سه‏رساميه‏وه ليٌى پرسى:

 خه‏ديجه له‏گه‏لٌ كىٌ گفتوگوٌ ده‏كه‏ى؟!

    خه‏ديجه وه‏لاٌمى دايه‏وه‏و گوتى: ئه‏ى پيٌغه‏مبه‏رى خودا... ئه‏و مندالٌه‏ى له زگمدايه قسه‏م له‏گه‏لٌ ده‏كات و به خوٌشى قسه‏كانى ده‏م لاويٌنيٌته‏وه.

 

    هه‏ر له‏و كاته دا جبرائيل (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هاته خواره‏وه بوٌ لاى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) به گويٌيدا چرپاند و پيٌغه‏مبه‏ريش به زه‏رده‏خه‏نه‏يه‏كى شاديه‏وه قسه‏كانى جبرائيلى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) بوٌ خه‏ديجه‏ى خيٌزانى گواسته‏وه‏و پىٌ‏ى گوت: ئه‏ى خه‏ديجه ئه‏وه‏ى قسه‏ت له‏گه‏لٌ ده‏كات، كچى منه‏و شنه‏بايه‏كى پاكى پاككراوه‏ى خاويٌنه... خوداى گه‏وره فه‏رمانى پيٌكردم، ناوى لىٌ‏بنيٌم فاتيمه‏و خوداى گه‏وره له نه‏وه‏ى ئه‏و كچه‏م چه‏ند ئيماميٌك په‏يدا ده‏كات بوٌ رىٌ‏نيشانده‏رى و ريٌنمايى كردنى خه‏لٌك و پاراستنى ئيسلامه‏تى.

    له‏به‏ر ئه‏وه خه‏ديجه خوٌشيه‏كه‏ى زوٌرتر بوو و ئاسوٌى ئه‏و شادمانيه‏ى جيٌگاى دابرٍانى ژنانى مه‏ككه‏ى له دلٌى خه‏ديجه دا پرٍ كرده‏وه.

 

    *  *  *

 

    كاتى له دايك بوون هات وخه‏ديجه ته‏نيايه‏و ژنيٌكى له نزيك نيه‏و له ناچاريان ناردييه دواى ژنانى خزمانى خوٌى له مه‏ككه‏داو چاوه‏رٍيٌى كرد هه‏تا وه‏لاٌميان دايه‏وه‏و گوتيان: ئه‏ى خه‏ديجه... توٌ له ئيٌمه ياخى بوويت و به قسه‏ى ئيٌمه‏ت نه‏كردو ميٌردت به‏و پياوه هه‏ژارو بىٌ ده‏رامه‏ته كرد. له‏به‏ر ئه‏وه ئيٌمه ناييٌن بوٌ لات و يارمه‏تيت ناده‏ين، به‏م وه‏لاٌمه زوٌرى خه‏م خوارد... له كاتيٌكدا كه خه‏ديجه له‏م په‏شيٌوييه‏دا بوو، له ناكاويٌك چوار ئافره‏ت لىٌ‏ى به‏ژووركه‏وتن... شيٌوه‏يان له ئافره‏تانى قوره‏يش ده‏چوو... يه‏كيٌكيان وتى: ئه‏ى خه‏ديجه دلٌگير مه‏به، خوداى گه‏وره ئيٌمه‏ى بوٌ لاى توٌ نارديه، بوٌ ئه‏وه‏ى يارمه‏تيت بده‏ين.

    ئه‏و ئافره‏ته‏ى هاته وه‏لاٌم، ئه‏وه ئاسيه‏ى كچى مزاحم بوو و له‏گه‏لٌيدا مريه‏مى كچى عيمران و ساره‏ى خيٌزانى ئيبراهيم (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) و سه‏فراى كچى شوعه‏يب بوون. هه‏ر چواريان له ده‏وره‏ى خه‏ديجه دانيشتن به ئه‏ركى سه‏رشانيان هه‏ستان، هه‏تا فاتيمه(سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له دايك بوو. به ته‏واوه‏تى وه‏كو پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر بىٌ) گوتبووى وابوو، پاكى پاككراوه‏و خاويٌن، به بىٌ ئه‏وه‏ى شويٌنه‏وارى خويٌن پيسى له دايك بوونى له‏سه‏ر ديار بىٌ. يه‏كيٌك له ئافره‏ته‏كان وه‏رى‏گرت و به ئاوى كه‏وسه‏ر شوشتى و وشكى كرده‏وه.

    پاشان دوو پارچه قوماشى زوٌر سپى و له ميسك و عه‏نبه‏ر بوٌن خوٌشتر ده‏رهيٌناو پارچه‏يه‏كى له مندالٌه‏كه لوولٌ دا، به‏وى تريشيان ده‏م و چاوى پيٌچايه‏وه... پاشان پيٌى گوت: بدوىٌ.

    ئينجا فاتيمه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هاته قسه‏و به شاده‏هيٌنان گوتى: (أَشْهَد ان لا اله الاَّ اللَّه و أن أبى محمداً رسول اللَّه و أَن علياً سيد ألأوصياء و وُلدى سادة الاسباط...) - واته: شاهيدى ده‏ده‏م كه له خودا زياتر هيچ خودايه‏كى تر نيه‏و باوكيشم موحه‏ممه‏د په‏يامبه‏رى (نيٌردراوى) خودايه‏و عه‏ليش گه‏وره‏ى جىٌ‏نيشينانه‏و هه‏ردوو كورٍه‏كانيشم گه‏وره‏و سه‏روه‏رن.

    پاشان فاتيمه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هه‏ر يه‏كه‏و به‏ناوى خوٌى سلاٌوى له ئافره‏ته‏كان كرد. ئه‏وانيش به پيٌكه‏نينه‏وه پيٌشوازيان ليٌكرد. كاتىٌ كه خه‏ديجه به دلٌخوٌشى و شاديه‏وه كچه‏كه‏ى له ئافره‏ته‏كان وه‏رگرته‏وه، ئه‏وان به‏ره‏و ئاسمان گه‏رٍانه‏وه‏و خه‏ديجه‏ش كچكه‏ى له باوه‏ش گرت و مه‏مكى له زارى ناو و شيريٌكى زوٌرى ليٌهات بوٌ خوٌراكى مندالٌه‏كه... هه‏ر زوٌر به زوويى له‏قه‏بى (زه‏هرا)يان به فاتيمه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) به‏خشى، چونكه له‏گه‏لٌ له دايك بوونى‏دا زه‏وى هه‏مووى گولٌى ده‏ركرد. بيابان گه‏شايه‏وه‏و چياو گردوٌلٌكه‏كان رووناك بوونه‏وه‏و فريشته‏كان هاتنه خواره‏وه بوٌ سه‏ر زه‏وى و بالٌه‏كانيان بلاٌو كردبووه‏وه به روٌژهه‏لاٌت و به روٌژئاواداو هه‏موو لايه‏كيان به جوانى رازاندبووه‏وه‏و خه‏لٌكى مه‏ككه بوٌ ماوه‏يه‏ك نوور دايگرتن.

 

 

    پاشان پيٌغه‏مبه‏رى خودا (درودى خودا له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) له خاتوو خه‏ديجه چووه ژووره‏وه، به روويٌكى خوٌش و شادييه‏وه پيٌى گوت: خاتووخه‏ديجه ئه‏گه‏ر ئافره‏تانى مه‏ككه توٌيان به‏جيٌهيٌشت و نه‏هاتن بوٌ لات دلٌگير مه‏به. هه‏ر له‏و كاته‏ى كه هيٌشتا پيٌغه‏مبه‏ر قسه‏كانى ته‏واو نه‏كردبوو، له ئاسمان را چه‏ند حوٌريه‏كى جوانى بوٌنخوٌش هاتنه خواره‏وه‏و نووريٌكيان لىٌ‏بلاٌو ده‏بووه‏وه، ئه‏وه‏نده به هيٌز بوو، بلٌيٌسه‏ى گرٍى ده‏گرت و بوٌنيٌكيان لىٌ‏هه‏لٌده‏ستا، هه‏موو خه‏لٌكى مه‏ككه‏ى بىٌ‏هوٌش ده‏كرد، ده‏ستيان هه‏لٌبرٍى و زوٌر به جوانى و به زانايى سلاٌويان كرد. خوداى ته‏عالا ناردبوونى بوٌ ئه‏وه‏ى خزمه‏تى خاتوو خه‏ديجه‏و كچه‏كه‏ى فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) بكه‏ن. پاش ئه‏وه‏ى حوٌريه‏كان دلٌخوٌش بوون له دايك بوونى فاتيمه‏ى زه‏هراو خه‏لٌكى ئاسمانه‏كان مژده‏يان به يه‏كتر ده‏داو نووريٌكى گولٌدارى روون‏و پرٍشنگدار له ئاسمان روويدا كه پيٌشتر فريشته‏كان شيٌوه‏يان نه‏دى بوو.

 

    *  *  *

 

    چه‏ند سالٌيٌك تىٌ‏په‏رٍى و فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له روٌژيٌكدا به‏قه‏د مانگيٌكى كچانى هاوته‏مه‏نى‏و له مانگيٌك دا به قه‏د سالٌيٌكى ئاوه‏لاٌنى گه‏وره ده‏بوو.

    تاوه‏كوو ئه‏ورٍوٌژه هات، وه‏ختىٌ پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) له‏گه‏لٌ عه‏ليدا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) له مزگه‏وتىٌ له نيٌو ياوه‏رانى دانيشتبوون... له ئاسمان را فريشته‏يه‏ك هاته خواره‏وه بوٌ لاى پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) به شيٌوه‏يه‏ك هات كه پيٌغه‏مبه‏ر پيٌشتر ئاشناى نه‏ببوو، واى زانى ئه‏وه جبرائيله و  ويستى سه‏رى ماچ بكات، به‏لاٌم فريشته‏كه گوتى: نه‏كه‏ى ئه‏ى ئه‏حمه‏د[1]! ئه‏توٌ به‏رٍيٌزترينى هه‏موو خه‏لٌكى زه‏وى و ئاسمانى له لاى خوداى ته‏عالا.

    ئينجا فريشته‏كه هه‏ستاو ده‏ست و سه‏رى پيٌغه‏مبه‏رى (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) ماچ كرد. له‏و كاته‏دا په‏يامبه‏ر وتى: جبرائيلى خوٌشه‏ويستم، ئه‏م شيٌوه‏يه چى‏يه توٌ هه‏رگيز به‏م جوٌره نه‏هاتوويته خوارىٌ بوٌ لام؟!

    فريشته‏كه وه‏لاٌمى دايه‏وه: ئه‏من جبرائيل نيمه... به‏لاٌم فريشته‏يه‏كم ناوم مه‏حمووده... له نيٌوان هه‏ردوو شانمدا نووسراوه: (لا اِلهَ اِلاَّ اللَّه ... محمد رسول الله) - واته: هيچ يه‏زدانيٌكى تر نيه، ته‏نها خودا نه‏بىٌ و موحه‏ممه‏د پيٌغه‏مبه‏رى (ناردراوى) خودايه[2].

 

    له‏و كاته‏دا جبرائيل و ميكائيل وئيسرافيل له ئاسمان راهاتنه خواره‏وه‏و 70 هه‏زار فريشته‏يان له‏گه‏لٌ دا بوون. له ساتىٌ دا كه مه‏حموودى فريشته به پيٌغه‏مبه‏رى خوداى(درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) ده‏گوت: خوداى ته‏عالا ناردمى تاوه‏كوو نووريٌك له نووريٌك ماره بكه‏م.

    پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خواى له‏سه‏ر بىٌ) فه‏رمووى: چ نووريٌك؟

    مه‏حموود وه‏لاٌمى دايه‏وه: فاتيمه له عه‏لى (سلاٌويان له‏سه‏ر بىٌ).

    ئينجا پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر بىٌ) رووى كرده عه‏لى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ)و پيٌى وت: فاتيمه‏ى كچم له توٌ ماره كرد، وه‏كوو چوٌن له لايه‏ن خوداوه له‏سه‏ره‏وه‏ى حه‏وت ئاسمانان ليٌت ماره كراوه... بيبه‏و پيروٌزت بيٌت.

    پاشان پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر بىٌ) رووى كرده مه‏حموود و پيٌى گوت: له كه‏ينيٌوه ئه‏وه له نيٌو شانتا نووسراوه؟

 

    مه‏حموود وتى: له پيٌش دروست كردنى ئاده‏م به دوو هه‏زار سالٌ.

    پاشان جبرائيل كوپيٌكى دا به پيٌغه‏مبه‏ر پرٍ بوو له بوٌنيٌكى خوٌش له بوٌنه‏كانى به‏هه‏شت و پيٌى گوت: ئه‏ى موحه‏ممه‏دى خوٌشه‏ويستم فه‏رمان به فاتيمه‏ى بده، با له‏و بوٌنه سه‏رو هه‏موو ئه‏ندامى چه‏ور بكات. بوٌيه وه‏ختىٌ فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ده‏ستى به‏سه‏رو ئه‏ندامانى له‏شى داده‏هيٌنا، دانيشتوانى شارى مه‏دينه بوٌنى ئه‏و بوٌنه خوٌشه‏ى به‏هه‏شتيان ده‏كرد.

 

    *  *  *

 

    فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هه‏رده‏م كاتى خوٌى به خوداپه‏رستى خه‏ريك ده‏كرد، شه‏ويٌك له شه‏وانى هه‏ينى خه‏ريكى خوداپه‏رستى بوو. له ميحرابه‏كه‏ى ده‏ميٌك له ركوعدا و ده‏ميٌكيش له سوجده (كرٍنوٌش) بردندا بوو. ئيمام حه‏سه‏نى كورٍى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) چاوديٌرى ده‏كرد و ليٌى وردبووه‏وه‏و ديتى دايكى دوعا ده‏كا بوٌ هه‏موو كه‏سيٌك له ئافره‏تان و پياوان و مندالاٌنى ئه‏و جيرانانه‏ى له چوار ده‏ورى مالٌى شه‏ريفى دائه‏نيشن‏و بوٌيان ده‏پارٍيٌته‏وه.

    به‏ره به‏ره شه‏و راشكاو به‏يانى گزنگى داو ئيمام حه‏سه‏ن (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) هه‏روا له فاتيمه‏ى زه‏هراى (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) دايكى وردبوويته‏وه، وه‏كوو ئه‏وه‏ى چاوه‏رٍوانى شتيٌكى لىٌ بكا.

    باشه ده‏بىٌ ئيمام حه‏سه‏ن (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) چاوه‏رٍيٌى چى بىٌ؟ كاتىٌ كه فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) پارٍانه‏وه‏و خوداپه‏رستيه‏كه‏ى كوٌتايى پىٌ‏هيٌنا ئيمام حه‏سه‏ن (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) ده‏ست پيٌشخه‏رى كردو ليٌى پرسى: دايه‏گيان... بوٌ بوٌ خوٌت دوعات نه‏كرد، نه‏پارٍايته‏وه وه‏كوو ئه‏وه‏ى بوٌ خه‏لٌكى پارٍايته‏وه؟

    فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) وه‏لاٌمى كورٍه‏كه‏ى دايه‏وه‏و گوتى: كورٍم! هه‏وه‏لٌ دراوسىٌ، ئينجا مالٌه‏وه؟

    به‏م جوٌره كردارانه فاتيمه‏ى زه‏هرا گرنگى به كارو بارى موسلٌمانه‏كان ده‏داو هه‏رده‏م داواى چاكه‏و شادمانى بوٌ ده‏كردن، به‏لاٌم هه‏ركه په‏يامبه‏رى خودا (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) كوٌچى دوايى كردو گيانى پاكى به‏ره‏و لاى خوداى ته‏عالا گوازرايه‏وه، يه‏كسه‏ر كاره‏سات و ناخوٌشى دارٍژانه سه‏ر فاتيمه‏ى زه‏هرا (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ)و تووشى زولٌميٌكى زوٌر و ئازاريٌكى گه‏وره بوو له لايه‏ن ده‏سته‏لاٌتى فه‏رمانرٍه‏واوه، بوٌيه به دلٌگيرى و ناخوٌشى ده‏ژيا، هه‏تا ئه‏و روٌژه‏ى گيانى پاكى له ده‏ست داو كوٌچى كردو گه‏يشته لاى باوكى و سكالاٌى خوٌى پىٌ‏راگه‏ياند... حه‏زره‏تى فاتيمه (سلاٌوى له‏سه‏ر بىٌ) به شه‏و نيٌژراوه‏و جيٌگاى گوٌرٍه‏كه‏ى نه‏زانراوه، به‏لٌىٌ ئه‏وه‏يه گه‏وره‏ترين زولٌمايه‏تى.

    پيٌغه‏مبه‏ر له ژيانى خوٌيدا پىٌ‏ى ده‏گوت (أُمَّ أبيها)دايكى بابى‏و ئه‏و فه‏رمووده‏يه‏ى پيٌغه‏مبه‏ر به‏سه بوٌ فاتيمه‏و ئه‏وانه‏ى زولٌميان لىٌ‏كردووه كه ده‏لٌىٌ: «فاطمة بضعة منى من اذاها فقد آذانى» - واته: فاتيمه پارچه‏يه‏كه له من، ئه‏وه‏ى ئازارى بدات، ئازارى من ده‏دات. هه‏ى هاوار بوٌ ئه‏و كه‏سه‏ى ئازارى په‏يامبه‏ر ده‏دات.

 


[1] پيٌغه‏مبه‏ر (درودى خوداى له‏سه‏ر خوٌى و له‏سه‏ر بنه‏مالٌه‏ى بىٌ) له ئاسمان ناوى (ئه‏حمه‏ده)و له زه‏ويش (موحه‏ممه‏ده).

[2] له هه‏نديٌك روايه‏ت هاتووه: عه‏لى جيٌگير و جىٌ‏نيشينيه‏تى.

 

عنوان الکتاب